2/25/2017 0 Reacties Noedels & rijst...Maandag 20 februari 2017 Misschien denken jullie wel: "Hoe zien de lesdagen van Sofie en Laura er eigenlijk uit?". Wel, vandaag waren wijzelf ook behoorlijk benieuwd. Elke maandagochtend start namelijk met het hijsen van de vlag. Er werd een toespraak gehouden door de directie en twee kinderen trokken de vlag omhoog. Er werd heel wat gezongen door grade 5 en 6. We hebben hier al bij een aantal activiteiten gezien dat er voor de start van de activiteit een moment gepland is om de vlag te respecteren. Omdat er heel wat lessen Khmer gegeven wordt, kunnen we niet een hele dag aan een stuk lesgeven. Hierdoor krijgen we afzonderlijke lesonderwerpen, hoofdzakelijk wiskunde. Sofie moest vandaag een lesje geven, ik vandaag helaas niet. Na het lesgeven was het tijd om de markt in Battambang onveilig te maken op zoek naar lekker fruit. We gingen naar de Phsar Nat Market. Dit is een grote, deels overdekte, markt waar je werkelijk van alles kan vinden. Een beetje te vergelijken met de markt op dinsdag in Roeselare, maar dan gewoon dagelijks. Het enige verschil was dat je er nog meer kan vinden dan in België. Zo zijn er verschillende schoonheidsinstituten en kappers op de markt, en kan je ook langs bij een van de vele juweliers. We zochten er achter wat fruit en wat eitjes (we hadden ongelooflijk veel zin in wentelteefjes). We kwamen hierbij langs het deel van vlees- en viswaren. Ook hier zagen we opnieuw de vele stukken vlees en vis bedekt met hongerige vliegen in de blakende zon. 's Avonds was het moment waar we al een hele dag naar het verlangen waren. Ik begon met het maken van de lekkere wentelteeftjes. Plots kwamen we tot besef dat we geen boter hadden gekocht. Dan maar proberen zonder boter in de pan! Dit was verrassend lekker en achteraf gezien is die boter in de pan niet echt essentieel om lekker wentelteefjes te maken. Dinsdag 21 februari 2017 Vorige week kregen we een mailtje van VVOB. Ze gingen eens op bezoek komen om te kijken hoe we het hier stellen en of alles vlot verloopt. Na een lange autorit kwamen Veerle en Samphon op bezoek in PTTC (Provincial teacher training center, te vergelijken met Vives) waar we op dat moment volop onze lessen voor woensdag aan het voorbereiden waren. Tijdens het voorbereiden van onze lessen waagden we ons eraan om het bordplan van morgen (alles wordt hier op grote papieren geschreven en opgehangen aan het bord) in Khmer te schrijven. Dit vroeg heel wat tijd van ons en voelde meer aan als tekenen dan schrijven. We gingen 's avonds, samen met Veerle en Samphon, gezellig nog iets gaan eten. Ik werd meteen gelukkig want deze avond heb ik ontdekt dat ze in Cambodja tóch spuitwater kennen, namelijk onder de naam "soda". Dit verdient een klein vreugdesprongetje. Woensdag 22 februari 2017 Vandaag was het voor ons beide een spannende dag. Veerle en Samphon kwamen naar onze lessen kijken. We waren toch wat zenuwachtig, ook al was het gewoon om te kijken of alles wat vlot verloopt. Ik heb vandaag mijn stoute schoenen aangetrokken en nam de kinderen tijdens de les mee naar buiten. Daar liet ik hen een loopspel spelen om zo hun tafels in te oefenen. Het was fijn om te zien dat de leerlingen zich wel duidelijk aan het amuseren waren tijdens het inoefenen. Donderdag 23 februari 2017 Na een nachtelijke wekker rond 3u00 waardoor ik niet meer kon slapen, moesten we opnieuw vroeg opstaan vandaag. Op donderdag is er geen les, maar vandaag stond er een vergadering op school gepland. Ik had ferme keelpijn en en bij elk woord dat ik zei, antwoordden mijn studenten dat ik beter wat zou rusten zodat mijn stem terugkomt aangezien ik moet lesgeven morgen. Toen ik zei dat ik wou blijven, voelden ze zich wat 'op hun tenen getrapt' en kwam dit voor hen onbeleefd over. Sofie is gebleven en bracht nadien verslag uit. Eerst stond er een demo-les gepland in een klaslokaal met voor de helft leerlingen van het 2e leerjaar en voor de andere helft leerkrachten en studenten. Het was een les Khmer, dus het beloofde opnieuw een uitdaging te worden om het onderwerp van de les te bepalen. Iedereen observeerde en noteerde van alles, maar Sofie kon er niets uit opmaken. Ze merkte dat de studenten ook niet konden luisteren en vertalen tegelijk. Daarna bespraken ze de les en werd er feedback gegeven. Sofie vond het een goede manier van werken om te beginnen met de goede elementen, daarna de minder goede zaken en te eindigen met tips. Na deze les stond er nog een uitleg, een speech van de directrice op het programma. Alle leerkrachten en studenten namen plaats in het lokaal en het deed haar wat denken aan een gigantische personeelsvergadering. Gedurende deze voormiddag besefte Sofie meer dan ooit hoe het aanvoelt voor mensen die bv. in België komen en die een compleet andere taal spreken. 's Avonds hadden we met onze studenten afgesproken om samen naar de openluchtcinema te gaan. We gingen naar de première van de film "First they killed my father". Deze film gaat over Khmer Rouge en Pol Pot en werd geregisseerd door Angelina Jolie. Er was enorm veel volk aanwezig (we voelden ons een beetje op de weide van Rock Werchter). De film werd namelijk grotendeels opgenomen in Battambang en ook onze stageschool speelt een decor in deze film. Tijdens het bliksemen als achtergronddecor konden we genieten van de film. We verstonden de film niet zo goed aangezien hij in Khmer was, maar willen hem zeker nog eens opnieuw bekijken om het verhaal beter te verstaan! Zowel doorheen de hele film als vooraf hadden we enkele kippenvelmomentjes. Zo was er terug een moment om de vlag te respecteren en moesten we luisteren naar het volkslied. Heel indrukwekkend allemaal! Om nog wat na te genieten van de film gingen we met de moto terug naar huis (ons appartementje begint echt al als onze thuis aan te voelen). Het was een gelukzalig moment, met de ogen dicht en een fris windje, leek het alsof we ons in een droom bevonden. Vrijdag 24 februari 2017 Vandaag is er heel weinig gebeurd buiten het feit dat we beiden een les hebben moeten geven vandaag. In de namiddag konden we even ontspannen en Sofie kon wat werken aan de lesvoorbereiding voor maandag. We waren vandaag beiden behoorlijk moe en het deed ons deugd om even in de ligzetel te kunnen zitten. 's Avonds waren we aan het bespreken wat we gingen eten en kwamen maar tot een conclusie: we hebben enorm veel zin in een goeie biefstuk. Wie kan ons helpen? Zaterdag 25 februari 2017 Uitslapen kwam vandaag niet aan bod, maar dat kon ons helemaal niet deren! We gingen vandaag namelijk de fiets nemen om op verkenning te gaan doorheen Battambang. Na een korte kennismaking met onze gids kon onze VIP-tour (we hadden de gids voor ons alleen) eindelijk beginnen! Na ons wat aan te passen aan onze mountainbike werd ons al snel duidelijk waarom we geen gewone fiets kregen. Door de kleine aardewegen fietsten we naar onze eerste tussenstop. We bezochten een lokale familie die een klein bedrijfje had, waar ze rijstpapier maakten. Dit wordt gebruikt om onder andere loempia's te maken. We gingen deze ochtend ook op bezoek bij locals die verschillende streekproducten maakten. Dit waren onder andere rijstwijn (eerder jenever naar onze mening), bananenbladen, noedelsoep, ... Na het vele proeven, moesten we nog beginnen aan ons middagmaal! We stopten bij een familie die klaarstond met allerlei lekkers! We aten en vertelden wat over onze ervaringen, waarna we even konden soezen in de hangmatten. De hangmatten waren zo comfortabel dat ik tijdens mijn "klopje" toch even in slaap dommelde. In de namiddag bezochten we de killing fields, aten we bamboo sticky rice en fietsten we richting de bamboetrein. Op de bamboetrein was het genieten van een prachtig uitzicht! We gingen maar liefst 70 km/uur tot we plots iemand uit de andere kant tegenkwamen. Wij waren de lichtste wagon en moesten dus plaatsmaken. Ze namen onze wagon van de treinsporen en lieten de andere wagon in tegengestelde richting door. Eenmaal ze gepasseerd waren, konden we onze wagon opnieuw installeren en verder rijden. We deden een tussenstop bij een klein dorpje waarna we gingen terugkeren naar het begin van het treinspoor. We werden er vastgeklampt door de locals om van alles en nog wat te kopen. Uiteindelijk kochten we elk een bandje bij een kindje. Tijdens deze tussenstop hebben we toch een heel angstaanjagend moment meegemaakt. Er was een oververhitte discussie tussen een man en een vrouw uit dat dorp. De man had wat gedronken en haalde plots een visbijl boven. Met man en macht probeerden anderen hem tegen te houden. Ze hebben hem wat kunnen bedaren en de bijl op een veilige plaats opgeborgen (of dat hopen we toch). Zo bleven we toch wat inzitten met dit levensgevaarlijke incident. We zaten helemaal op het platteland en moest er iets gebeurd zijn, kon men nooit op tijd in het dichtstbijzijnde ziekenhuis zijn (dat nog steeds behoorlijk ver was). We waren op dat moment toch wel behoorlijk blij om terug naar het beginpunt te rijden met onze wagon. Al bij al was het een prachtige dag om nooit meer te vergeten! Onze pijnlijke bips kregen we erbij als souvenir. Na deze dag hadden Sofie en ik één enkele conclusie: we kregen de kans om in het mooiste land op de lijst stage te lopen! Zondag 26 februari 2017 De zoektocht naar iets eetbaars blijft moeilijk. We willen niet constant noedels en rijst eten, zodat we het niet meteen beu zouden zijn. Daarnaast is het moeilijk om iets anders buiten noedels en rijst te vinden. Vandaag zijn we naar de afhaalchinees geweest zodat we vanavond dumplings met oliebolbrood kunnen eten. We zijn benieuwd... ICOM's - 1.2 Een vreemde taal spreken - 2.5 Culturele kennis - 3.1 Zich internationaal oriënteren
0 Reacties
2/19/2017 0 Reacties De eerste indrukkenMaandag 13 februari 2017 Yes, vandaag voor de eerste keer naar het schooltje waar we de komende maanden zullen doorbrengen! Alhoewel, een 'schooltje' kan je het niet noemen met meer dan 1 000 leerlingen. 2 Thnou Primary School ligt op wandelafstand van ons appartementje, een heel aangenaam begin van de dag om langs de Sangker (rivier die door Battambang stroomt) er naar toe te wandelen. In de voormiddag werden we met Samphon (een VVOB-medewerker) verwacht bij de directrice, enkele docenten en de studenten die ons zouden vertalen tijdens het lesgeven. De gesprekken in het kantoor werden voornamelijk gevoerd in het Khmer, toen werd ons meteen duidelijk dat het een hele uitdaging zou worden om te communiceren met iedereen hier. Het Engels van de studenten is beperkter dan verwacht, en onze leerkrachten spreken geen enkel woord Engels. De schooluren in Cambodja zijn als volgt... - In de voormiddag les van 7 uur tot 11 uur. - In de namiddag les van 13 uur tot 17 uur. Sommige scholen bieden beide 'shifts' aan, maar andere scholen (waaronder die van ons) hebben maar 1 van de 2 shifts. In 2 Thnou zijn de kinderen om 11 uur dus al vrij, en wij ook. Maar niet getreurd, in de namiddag maken ze hier de lessen voor de dag erop. Even ter verduidelijking: we hebben dus allebei een eigen klas, met in die klas ook nog drie lokale stagiaires (studenten die ook stage lopen). Tijdens onze lessen zal één van hen onze zinnen en de antwoorden van de leerlingen vertalen. Na de laatste les gingen we eerst en vooral een uniform kopen op de markt! Iedereen heeft er namelijk een donkerblauwe rok en een blauw hemd aan, dus wij konden niet achterblijven. Ook zijn we verplicht om een sportuniform te dragen op de dagen dat de leerlingen sport krijgen (voor ons op dinsdag en vrijdag). Gelukkig hielpen onze studenten ons met het kiezen, het werd een rood voetbaltruitje met de vlag van Cambodja! Ook al gingen we morgen nog geen les moeten geven, we gingen toch al eens een kijkje nemen op het PTTC (Provincal Teacher Training Center). Dit is de school waar onze studenten hun opleiding krijgen, te vergelijken met Vives dus. Hier komen ze samen om hun lessen voor te bereiden en materialen te maken. Ze maakten hun lessen zoals anders, en legden ondertussen stap voor stap uit hoe hun lessen hier opgebouwd zijn. We voelden hier wel dat de studenten enorm hun best deden om Engels te spreken. Het feit dat ze zeker willen bijleren stelt ons gerust om onze eerste les, die we op vrijdag zouden geven, vlot te vertalen. Dinsdag 14 februari 2017 Ook al starten de lessen elke dag om 7 uur, we krijgen het toch al goed warm bij onze ochtendwandeling! Nu hadden we de kans om de eerste volledige lessen (gisteren konden we niet veel meer zien door de lange vergadering) te observeren. Hoe hard we ook ons best deden om de les te volgen, uit deze taal kunnen we voorlopig nog niets uitmaken. Het lesonderwerp konden we wel afleiden door de oefeningen aan het bord e.d., maar alle uitleg en antwoorden van de leerlingen gaat verloren. Omdat ze dus met drie studenten in een klas staan, kon er telkens iemand naast ons zitten en wat meer uitleg geven terwijl de andere student bezig was met lesgeven. Een grote hulp! Hun lessenrooster bevat de volgende vakken: Khmer, sports, maths, science and social studies. Tijdens de les Khmer leerden we ondertussen al tellen tot tien! In de namiddag gingen we op stap in onze nieuwe thuisstad Battambang. We verkenden de buurt en deden boodschappen. Achteraf gezien hadden we wel enkele westerse producten in onze kar gegooid (om wat tegengewicht te vinden voor onze dagelijkse portie noedels of rijst), maar we zijn nog steeds aan het aanpassen van het tijdsverschil, het klimaat en het eten. Woensdag 15 februari 2017 Ook vandaag observeerden we weer in onze klas tot 11 uur, vooral de lessen wiskunde zijn interessant voor ons. Zoals eerder vermeld zouden we vrijdag onze eerste les wiskunde geven en dus trokken we deze namiddag voor een tweede keer naar PTTC om samen met de studenten onze les op te stellen (op donderdag is er geen school, wel op zaterdag). Volgens ons gingen de studenten heel inefficiënt aan de slag met het maken van hun lessen. Zo moet elke student alle lessen voor die dag in hun stageschrift uitschrijven, ook al ben jij het niet die de les geeft. In de groep van Laura maakten ze dus één les met drie tegelijk, en pas daarna gingen ze over naar de volgende. In mijn groep maakten ze elk een les, maar ze gaven daarna hun schriften door om alles over te schrijven. Dit leek ons heel omslachtig, maar al snel werd duidelijk dat ze enorm gedisciplineerd zijn. 'Dat zijn de regels van de school en die moet je volgen', klonk het. We kunnen zeker met hen in gesprek gaan! Na het maken van onze les keerden we met de moto terug naar ons appartementje. Bij de studenten achterop hun moto voelen we ons veilig, maar we durven ons nog niet met de fiets in het verkeer wagen hier! Ondertussen blijft Laura er muggenbeten bij krijgen, de teller blijft maar doorgaan en staat momenteel op 15. Donderdag 16 februari 2017 Vandaag geen school, tijd dus om onze kennis wat bij te schaven! In de voormiddag bezochten we 'Wat Damreï Sa'. Volgens mijn literatuur ongetwijfeld één van de mooiste pagodes van het land. Deze pagode heeft de Rode Khmer overleefd en was inderdaad het bezoeken waard! We zijn heel benieuwd om nog meer te ontdekken over de geschiedenis van Cambodja. Het eetkraampje (zo zijn er on-tel-baar veel hier in het hele land) aan de overkant van de straat herkent ons alvast, daar aten we de beste noedels tot nu toe! Misschien eens het systeem van een klantenkaart voorstellen? Met uitzicht op de Sangker smaakt dit allemaal nog zoveel keer beter. Ook de vrouw die ananassen verkoopt op de weg naar de winkel groet ons altijd heel vriendelijk. Zoals iedereen hier in de streek trouwens, de bevolking is echt énorm vriendelijk en open! Vrijdag 17 februari 2017 Het vroeg opstaan is nog wennen, maar na onze dagelijkse ochtendwandeling zijn we al goed uitgewaaid vooraleer we op school toekomen. Spanning alom, want om 8.45 uur geven we onze eerste les maths. Bij mij ging de les zelf vlotter dan verwacht, maar alle drie de studenten vertaalden tegelijk (als de ene iets niet kon uitleggen, nam de andere het over...). Dit zorgde voor een heel onpersoonlijke manier van lesgeven en was ook verwarrend voor de leerlingen want er waren plots 4 leerkrachten waarnaar ze moesten luisteren. De volgende keer zal ik uitdrukkelijk vragen om één student bij me te hebben en zo de les te geven. Laura deed dit al zo en ook bij haar ging het verrassend vlot! Ze kreeg zelfs al een compliment over haar lesvoorbereiding. De studenten én haar klasleerkracht zeiden dat ze (wanneer ze afgestudeerd zijn) deze manier zouden overnemen. We ondervonden wel dat het enorm moeilijk is om les te geven wanneer je de leerlingen niet begrijpt. Zo stond de maaltafel van vier op het bord genoteerd, en moesten de leerlingen dit opzeggen. Meestal duid je dan de oefening aan die ze moeten voorlezen, maar nu ging dit niet omdat je niet weet wat ze aan het zeggen zijn of wanneer ze naar de volgende oefening overgaan. Dit was uiteraard nog maar de eerste les, dus we duimen dat dit nog wat betert. Maandag geef ik alvast les over het feit dat 2 x 3 = 3 x 2 = 6. Het plan is om hem deze namiddag voor te bereiden, zodat we in het weekend op stap kunnen. We werden uitgenodigd op een trouw van VVOB-medewerker Virak en zijn vrouw in Kampong Chhnang. Gisteren regelden we alvast een bus (het belooft een 6-uur-lange-zweetrit te worden) en ook het terugkeren zou geen probleem mogen zijn. We kijken er naar uit! Ohja, we zochten en vonden ook een wasserette. De uitbaatster van Lucky Laundry stelde ons goed gerust en zoals Laura zei: 'Wash our clothes like these are your babies!' We hebben er vertrouwen in... Zaterdag 18 februari 2017 Feest, hoera, naar een trouw vandaag! Een tuk-tuk kwam ons vroeg in de ochtend ophalen om naar het busstation te brengen. Daar stapten we op (heel comfortabel, televisie waarop we de Cambodjaanse comedyshows konden volgen...) en lieten ons voeren tot in Kampong Chhnang waar de trouw plaats vond. De rit verliep echter niet van een leien dakje... Toen de bus weer vertrok na een tankbeurt, vroeg ik de chauffeur hoe lang het nog rijden was tot in Kampong Chhnang. De heer viel compleet uit de lucht, we waren al bijna terug in de hoofdstad! We werden dus uit de bus gedropt en moesten anderhalf uur wachten aan de rand van de weg (op het heetst van de dag)... Gelukkig hebben we hier al enkele contacten die de twee verloren schaapjes konden oppikken. Samphon en co kwamen met een busje van Phnom Penh en zouden ons passeren. Duizendmaal dank! Na het begroeten van de bruidegom Virak, de drie bruidsjongens en de drie bekende bruidsmeisjes (Hannah, Eva en Stephanie lopen ook stage hier, ze zagen eruit als echte Disneyprinsessen!), werden we naar een tafel begeleid. We aten heel wat lekkere dingen zoals loempia's, vlees met rijst en groentjes, vis en zoetigheden. We durfden ons niet wagen aan de delicatesse 'semi-bevrucht ei', we wisten echt niet dat dit hier gegeten werd. Je zag naast de dooier een kuiken zitten! Ook de ogen van de vis lieten we over aan Samphon (de pupillen liet hij wel liggen...). We zaten wat te wachten op het avondfeest, maar het dansen bleef jammer genoeg achterwege. Een ander groot verschil is dat de bruid, bruidegom, bruidsmeisjes en -jongens doorheen de dag héél erg vaak verwisselen van kleren. Ze hebben zeker 7 verschillende outfits aangehad! Het was een hele ervaring, we zijn weer ééntje rijker! Zondag 19 februari 2017 Na een overnachting in het hotel bij de trouw, stapten we weer in een mini-van (een ander busje weliswaar). De rit ging enorm snel en vlot, dit kan bijna niet anders als de chauffeur meer aan spookrijden en voorbijsteken doet dan wat anders! Nu, we zijn goed en wel terug in Battambang geraakt en werden rond 14 uur afgezet in de winkelstraat. Ideaal dus om eerst onze nu-niet-meer-vuile was te gaan oppikken... Spannend! Ze waste onze kleren inderdaad zoals ze een baby zou wassen, we zijn klaar voor een nieuwe week! Op weg naar ons appartement kwamen we ook voorbij de vrouw die ons busticket geregeld had. We haalden onze beste onderhandelkunsten boven en na bloed, zweet en tranen hebben we ons geld van de busrit terug kunnen vorderen. Dit geld werd reeds uitbesteed aan de ijsverkoper bij het tankstation tijdens het wachten ;). Tijdens het schrijven van dit blogbericht ben ik trouwens van 0 muggenbeten in 10 minuten naar 8 muggenbeten gegaan. Ik ben alvast bezig met mijn inhaalmanoeuvre! Doelen rond ICOM's - 1.1 Een tekst schrijven in een andere taal. - 2.2 Culturele flexibiliteit - 2.3 Culturele veerkracht - 2.4 Culturele ontvankelijkheid - 4.3 Zelfvertrouwen hebben - 4.6 Creativiteit tonen - 4.8 Zich handhaven in stressvolle stiuaties - 5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen 2/12/2017 0 Reacties Eerste dagen in cambodjaDonderdag 9 februari 2017 Na een goede, maar enorme lange en lastige vlucht zijn we goed aangekomen in de luchthaven van Phnom Penh. We werden opgehaald door onze redder in nood: Samphon. Toen we vertrokken naar onze tijdelijke verblijfplaats (lees: een tof hotelletje dicht bij Russian Market) werden we meteen al geconfronteerd met de drukte en de zeer actieve rijstijl. Het is er super hectisch aangezien iedereen overal rijdt. Nu we dit blogbericht schrijven (enkele dagen later) kunnen we toch al enkele regels in het verkeer opmerken. Nadat we waren toegekomen in ons hotel hebben we eventjes uitgerust door de lastige vlucht waarna we kort de buurt hebben verkend. 's Avonds zijn we samengekomen met de andere VVOB-studenten om naar een lokaal restaurantje te trekken. Daar aten we samen rijst met groentjes. Vlees durven we nog niet echt eten. (We zagen namelijk dat vlees & vis op de markt verkocht wordt in de blakende zon, zonder koelelementen. Lees: veel vliegen op het vlees). Toen we terugkwamen in ons hotel leerden we onze tweede Cambodjaanse vriend kennen, namelijk Sjorges de salamander. Vrijdag 10 februari 2017 Het was lastig opstaan vandaag... We moeten nog steeds wat recupereren van onze jetlag. Daarna hadden we deze ochtend tijd om onze opdrachten van Vives wat te bekijken en hiervoor al enkele voorbereidingen te maken. In de namiddag gingen we op tocht doorheen Phnom Penh. We gingen even kijken naar de middelbare school waar Leanne en Elise zullen lesgeven en regelden wat praktische zaken, zoals een Cambodjaanse sim-kaart kopen. We hadden nog wat tijd over en kochten enkele heerlijke bananen op de Russian market. Vervolgens was het eindelijk zover... onze allereerste tuktukrit! Spannend! We gingen met de tuktuk richting de Mekong rivier waar er een boottocht op ons stond te wachten. Samen met het hele VVOB-team gingen we aan boord en leerden we elkaar wat beter kennen. Tijdens de boeiende gesprekken konden we genieten van een vegetarische dumpling of spring roll. Al deze leuke zaken werden gecombineerd met een prachtige zonsondergang. O ja, weten jullie dat de wereld echt klein is? We leerden zelfs al een mede-Stadenaar kennen! Zaterdag 11 februari 2017 Er stond vandaag hoofdzakelijk doorreizen op het programma. We vertrokken vandaag namelijk naar onze definitieve verblijfplaats in Battambang. Vooraleer we konden vertrekken kregen we eerst en vooral nog een introductie in het onderwijssysteem in Cambodja. Zo leerden we ook dat je anderen begroet door je handen samen tegen je kin te houden. Na 6,5 uur in de auto te vertoeven kwamen we eindelijk aan in Battambang. Hier zullen we de komende twee maanden verblijven. We kwamen toe in onze hotel en zagen meteen dat er naast ons een boeddhistisch feest aan de gang was. Het was prachtig om te zien hoe de tempels er op dat moment uitzagen! Zondag 12 februari 2017 De zoektocht naar een appartementje kon vandaag eindelijk beginnen! We konden niet wachten om eindelijk ergens definitief in te trekken en om onze valiezen leeg te maken. Even zoeken en heel veel onderhandelen later konden we intrekken in een appartement. Nadat we waren ingetrokken beseften we dat er geen fornuis aanwezig was, maar nadat we de receptie hiervan op de hoogte stelden kwam dit onmiddellijk in orde! We zijn helemaal klaar om de koks in ons naar boven te laten komen! Om nog wat na te genieten van onze dag waagden we een plons in het water en gingen we aan een stalletje gaan eten. Samen met Samphon leerden we enkele woorden in Khmer. Zo kunnen we al wat tellen en leerden we al de rekening vragen op restaurant. Voor de geïnteresseerden: de rekening = cutloy Doelen rond ICOM's - 1.2 Een vreemde taal spreken - 2.2 Culturele flexibiliteit - 2.6 Culturele relationele competentie - 4.2 Samenwerken en netwerken - 5.1 Zijn vakgebied in een internationale context kunnen plaatsen |
Archieven
April 2017
AuteurSofie en Laura zijn twee studenten lager onderwijs aan Vives Brugge. Samen lopen wij drie maanden stage in Battambang. Deze stage wordt mede mogelijk gemaakt door de samenwerking met VVOB. |