4/30/2017 0 Reacties baaj, pi, mooj... action!Maandag 24 april 2017 Deze voormiddag waren we vrij omdat Leap en Kalyan van VVOB moesten afspreken met de filmmaatschappij die onze drie lessen zouden filmen deze week. We hebben dus elk een les gemaakt met wat nieuwe werkvormen; Laura haar lesonderwerp was ‘driehoeken’ en mijn lesonderwerp was ‘inhoudsmaten’. Kristof en Ilka van Vives hadden een idee aangehaald om een STEM-les rond driehoeken erbij te betrekken, en dat is de reden dat Laura nog een tweede les had voorbereid. Elke dag deze week trokken we naar school in de voormiddag om een les te geven en te filmen; en in de namiddag bereidden we de les voor de dag erna voor. De filmpjes zullen na het monteren gebruikt worden in de lerarenopleiding om nieuwe werkvormen of ideeën te tonen aan de studenten. In de namiddag spraken we af met Kalyan, Leap en onze klasleerkrachten af in de lagere school om mijn les rond de inhoudsmaten nog eens te doorlopen. Onze leerkrachten hebben elk de les al eens uitgetest, maar na de try-out hadden we enkele zaken aangepast en verfijnd. Na de vergadering waren we dus klaar voor het filmen (ze zal dezelfde les geven in een andere klas uiteraard). We hebben ons voorgenomen om tijdens onze week in Battambang terug te gaan naar alle adresjes waar we zo lekker gegeten hebben, vanavond stonden scampi’s en rijst met peper op het menu! Ook had ik nog 10 potjes van 1 deciliter nodig voor een demonstratie gedurende mijn les. Deze moesten leeg zijn om water te kunnen overgieten, dus gaf ik na het avondmaal elke VVOB-medewerker nog 2 potjes yoghurt, merci mannen voor de hulp! Dinsdag 25 april 2017 Vandaag moesten we wel vroeg uit de veren, want school start hier om 7 uur en mijn leerkracht zou starten met de les rond de inhoudsmaten. Toen we de filmmaatschappij zagen in de klas, schrokken we wel even! Er waren wel 9 personeelsleden die camera’s en alle andere snufjes mee hadden. Bijgevolg waren de leerlingen tijdens de les vrij gespannen, waardoor de les enkele keren stilgelegd moest worden om tips te geven. Ze moesten zich vooral gedragen alsof er geen camera’s waren, maar ik denk wel dat ze het een hele ervaring vonden om in de spotlight te mogen staan en te mogen antwoorden voor de camera’s. Het duurde een volledige voormiddag vooraleer alles af was, maar de leerkracht en kinderen hebben zeker hun uiterste best gedaan! In de namiddag keerden we terug naar de school om Laura’s les te herhalen. We maakten nog enkele materialen en konden nu, na de eerste ervaringen met het filmen, zeggen waarop er moet gelet worden tijdens de les. Zo mocht een leerling niet meteen antwoorden als de leerkracht een vraag stelde, maar moest deze enkele seconden wachten vooraleer de camera op de leerling gericht was, of zo moest ze luid genoeg spreken… Heel professioneel allemaal! Woensdag 26 april 2017 Tijd om de leerkracht van Laura te filmen tijdens het lesgeven! De les zat vol met actieve werkvormen en spelen over driehoeken. De ploeg moest wel vaak stoppen en starten, waardoor het snel 11 uur was. Omdat de leerlingen om 11 uur naar huis moesten, omdat ze opgehaald worden en omdat de ochtendshift er dan op zit, konden we niet de hele les op beeld vastleggen. Heel erg jammer, want 7 mei komt dichterbij en wij zullen dus het vervolg van de les niet meer kunnen zien. Toch zal VVOB hun best doen om ook de laatste stappen van de lesvoorbereiding te filmen, als ze nog eens naar 2 Thnou terugkeren, goed nieuws! In de namiddag zagen we Rohany terug, één van de studenten die Laura had vertaald tijdens onze eigenlijke stage in 2 Thnou. De klasleerkracht van Laura had liever geen twee lessen laten filmen, dus zou Laura morgen haar STEM-les geven en laten filmen. Deze les heeft ze ook al eens uitgetest, dus het ging heel vlot deze namiddag. Rohany zal Laura vertalen tijdens de les, haar vertaling zal opgenomen worden, maar ze zal niet in beeld komen. Laura zal dus de stem krijgen van een echte Cambodjaanse studente. Wij zijn heel benieuwd naar het resultaat! Ook kwam één van de filmers nog eens naar de school en konden we al enkele filmpjes zien van de voorbije dagen. Het is écht heel professioneel… De beelden zijn enorm scherp, ze hebben alle details op beeld en je krijgt een heel goed beeld van de les. Heel wat werk om het in één filmpje te gieten! Na de vergadering sprongen we nog met de rest van VVOB in de auto richting Ek Phnom. Deze ruïne kenden we al, maar we keerden met heel veel plezier terug. Het was één van onze favoriete plaatsjes in Battambang. Ook de rit er naar toe was geweldig, we beseften maar al te goed dat we het hier zullen missen. Het was een race tegen de tijd om op tijd te zijn voor de zonsondergang, maar het is ons gelukt! We leerden veel bij over de verschillende soorten gesteenten, met dank aan Kalyan! Daarna een laatste keer stoppen voor noedels bij ons favoriete kraampje… We aten samen met onze enthousiaste tuk-tukchauffeur, met uitzicht op de rivier. We hebben beloofd aan het noedelkraampje om een foto door te sturen als wij hun gerecht eens thuis zullen uitproberen! Het werd duidelijk dat het onze laatste avond in Battambang werd, doordat we afscheid moesten nemen van iedereen. Ook de tuk-tukchauffeur wenste ons het allerbeste, en daarna was het tijd om naar bed te gaan zodat Laura fris op de beelden staat morgen! Donderdag 27 april 2017 Derde keer, goeie keer zou je denken… Niets was minder waar, want vandaag was er een probleem met het geluid waardoor we maar 90 minuten later van start konden gaan. Nu was het net zo belangrijk, omdat er twee stemmen gefilmd moeten worden. Na lang wachten werd het probleem opgelost, en kon onze geboren actrice van start gaan. Er moest wel ferm veel tempo in de les zitten om alles gefilmd te kunnen krijgen. Aangezien Laura deze les geeft, moest dit voor 11 uur afgerond geraken… en het is haar gelukt! Moe maar voldaan sprongen we in de namiddag op de bus richting Phnom Penh. We hebben er 1 nachtje geslapen omdat we op vrijdag een bus naar Mondulkiri geboekt hadden. Volledig klaar voor onze allerlaatste uitstap kropen we onder de lakens. Vrijdag 28 april 2017 Om 6.30 uur pikte de tuk-tukchauffeur ons op om ons naar het busstation te brengen. We verlieten Phnom Penh uiteindelijk een uurtje later en gingen een hele hobbelige rit tegemoet naar de jungle. Met wat eten en muziek op de bus vervelen we ons nooit, maar het zijn wel telkens ritten van enkele uren. De uitzichten maakten de busrit heel tof, je kon niets anders zien dan de natuur. Hoe langer we in de bus zaten, hoe meer heuvels er tevoorschijn kwamen en hoe donkerder de lucht kwam. Na een ferme regenbui klaarde de hemel toch op en konden we droog naar onze slaapplaats gaan voor vannacht. We hadden nog een hele namiddag voor ons en na het installeren in dit uiterst rustige gebied, besloten we te genieten van de rust. We boekten een tocht door de jungle voor morgen, en legden onze bus voor zondagmiddag al vast. Daarna speelden we biljart (we zijn onze gezelschapsspelletjes vergeten, zonde!), gingen we wandelen en zochten we een vijver. De vijver hebben we nooit gevonden. Blijkbaar is er geen vijver op dit moment door het droogseizoen… Zaterdag 29 april 2017 ‘s Morgens stond een busje op ons te wachten om ons rond 8.30 uur op te pikken om de jungle in te trekken (n.v.d.r. De organisatie waar we mee boekten is één van de twee ngo’s in Mondulkiri die olifanten in de buurt beschermt en redt van allerlei slechte menselijke invloeden). We reden naar de rand van het dorpje Sen Monorom om er onze dagtocht te beginnen. Onderweg pikte de chauffeur nog een Nederlands gezin op van 2 kinderen en hun ouders, tof om met een klein groepje de olifanten te gaan spotten! Onderweg kwamen wel al snel donkere wolken opsteken en het duurde niet lang of de regen viel met bakken uit de hemel. Onze gids zei dan ook dat er dit weekend een regenstorm op komst was… Perfect, het regenseizoen is duidelijk op komst! We lieten de moed niet zakken en trokken onze regenjas en poncho aan om eerst te wandelen naar een boerderij in het bos. Daar kweken ze allerlei fruit voor de olifanten, die eten elk namelijk 200 kg per dag. Ondanks de hele gladde weg (gelukkig hadden we elk een rietsuikerstok die ons wat stevigheid kon bieden) zagen we prachtige uitzichten! We goten ook een mengsel over onze voeten die de bloedzuigers zou tegenhouden, maar we hebben er toch nog een redelijk aantal van onze voeten moeten wegschieten! Daarna wandelden we verder door het gebied die beschermd wordt van boskapping om de olifanten te zoeken. Ze leven in het wild en kunnen dus overal eten en rusten waar ze willen, toch is er vaak iemand bij hen om een oogje in het zeil te houden. We zagen er 3, wat zijn dat grote beesten! We gaven onze praktische wandelstok af en mochten ze voederen. Heel gek dat ze die harde stokken zomaar kapot kunnen bijten. Op dit moment stopte het met regenen en geraakten we veilig op de plaats waar we lunch aten. De rijst smaakte enorm en na enkele rondes ‘éénentwintigen’ gingen we naar de Secret Waterfall. Een hele toffe plaats om een frisse duik te nemen in één van de watervallen. We konden onze bikini aanhouden, want daarna wandelden we verder naar de Elephant Pool. De gids zei ons dat het belangrijk is voor de olifanten om elke dag gewassen te worden om hun huid soepel en gezond te houden. We konden met enkele modderige olifanten in het water om hen te scrubben. Ook wij hebben een half modderbad gekregen, maar het was zeker een onvergetelijke ervaring. Hierna was de tocht afgelopen en hadden we nog een stevige wandeling naar het busje te goed. We moesten goed doorstappen, want als we enkele seconden stil stonden kwamen de bloedzuigers ons al opzoeken. We geraakten er veilig en wel, en na een hobbelige rit terug waren we al weer op de slaapplaats aangekomen. Er stond een biljarttafel, ideaal als ontspanning na een stevige dag. Ook de pizza smaakte ons, en daarna konden we snel de slaap vatten met de regen op de achtergrond. Zondag 30 april 2017 Ochtendstond heeft goud in de mond! Na het ontbijt namen we de tuktuk naar het dorpje, want daar stond onze yoga-lerares ons op te wachten. Dit leek ons de perfecte zondagvoormiddagactiviteit, en of we er zin in hadden! Het werd al snel duidelijk dat we gingen zweten, toen ze ons aanraadde om nog snel water te kopen. Na enkele opwarmingsoefeningen kon het echte werk beginnen. De ene oefening ging al wat vlotter dan de andere, maar we hadden het inderdaad goed warm! Het was heel tof om zo rustig (maar toch sportief) onze dag te starten. Daarna keerden we terug om ons gerief te verzamelen en nog wat te genieten van de rustige omgeving van Sen Monorom. We hadden namelijk in de middag onze bus terug naar Phnom Penh. De bestuurder reed niet altijd even verantwoord, zelfs na twee maanden en drie weken zijn we soms nog altijd niet op ons gemak in een bus! We kwamen aan en aten nog een snelle hap. Morgen pikken we onze valiezen op die nog op het appartement staan waar we drie weken verbleven. Een laatste keer uitpakken dan, om volgende week al weer in te pakken... ICOM's - 1.2 Een vreemde taal spreken - 3.2 Een eigen mening vormen over maatschappelijke of internationale onderwerpen - 4.2 Samenwerken en netwerken - 4.3 Zelfvertrouwen hebben - 5.1 Zijn vakgebied in een internationale context kunnen plaatsen
0 Reacties
4/23/2017 0 Reacties Busje komt zo...Maandag 17 april 2017 Onze laatste dag om Khmer nieuwjaar te vieren aan de kust… We wilden nog volop genieten van de schoonheid die Kampot ons te bieden heeft. Na nogmaals een poging te doen om op te staan voor de zonsopgang, bleven we toch in ons bedje liggen en probeerden we nog wat uit te slapen. We werden om 12u30 reeds aan ons hotel verwacht zodat de bus richting Phnom Penh ons kon oppikken. We namen kort nog de fiets om een lekker ontbijt te gaan eten. We kwamen ruim op tijd toe in ons hotel en wachtten er geduldig op ons busje. Na even te wachten, kregen we van de receptie te horen dat de bus geen plaats voor ons meer had, terwijl we wel onze tickets hadden gekocht. We kregen te horen dat de volgende bus ons ging oppikken, rond 13 uur. Helaas kon ook deze bus ons niet meer meenemen. We namen dan maar in afwachting van de volgende bus (lees: om 16 uur) de fiets richting het centrum om een lekker middagmaal te verorberen. Uiteindelijk zijn we rond 17 uur kunnen vertrekken richting Phnom Penh. Na een lange, hobbelige rit kwamen we eindelijk aan in ons appartement, fijn om hier terug te zijn! Dinsdag 18 april 2017 – zaterdag 22 april 2017 Op dinsdag begon de werkweek opnieuw voor ons. Volgende week gaan we opnieuw naar Battambang, zodat we onze gemaakte modellessen kunnen filmen in de klassen. We bereidden onze lessen voor en maakten het nodige materiaal. We begonnen enthousiast te lamineren, knippen, plakken, … Naast het voorbereiden van de modellessen, hebben we zeker en vast niet stilgezeten! We geven nog een presentatie over STEM aan het VVOB-team, wat natuurlijk ook moet voorbereid worden! We werkten ook aan een spel om onze stage-ervaringen met het team te delen. Ten laatste begonnen we ook volop te brainstormen over een draagvlakverbredende activiteit. We hebben al enkele leuke ideeën, maar we zullen jullie nog even in het ongewisse laten hierover. Wij zien de activiteit alvast helemaal zitten! Zondag 23 april 2017 Vandaag staat er alweer een verhuis op de planning… We pakten onze valies, want vandaag moeten we het appartement in Phnom Penh verlaten. We namen ons gerief en sprongen in de auto richting Battambang. Hier zullen we de komende week verblijven en terug wat tijd op onze stageschool doorbrengen. Het voelde meteen alsof we thuiskwamen! We zijn blij om hier terug te zijn! We gingen meteen een bezoekje brengen aan ons vorig appartement en gingen er even afkoelen. We gingen ’s avonds meteen naar onze vriend van ons favoriete noedelkraam. We aten samen met de tuktukchauffeur die ons vaak rondbracht doorheen Battambang. Een hele week in Battambang, we kijken ernaar uit om onze vaste plekjes op te zoeken en enkele vrienden terug te zien! 4/17/2017 1 Reactie happy khmer new year!Maandag 10 april 2017 Vandaag ging onze tweede week in de hoofdstad van start! We vertrokken om 8 uur naar het kantoor, maar kwamen daar pas een klein uurtje later aan. Het is overduidelijk dat zelfs tuktuk-chauffeurs kunnen verdwalen in deze grote stad. We werkten aan onze taken en hadden een meeting met Leap. Hij vertelde ons meer over hoe en wanneer onze outdoor activiteiten gefilmd zullen worden. Vandaag hebben we echt afgezien van de warmte, het is opvallend veel warmer en drukkender dan enkele weken geleden. We hielden het rustig in de namiddag want we hadden redelijke hoofdpijn. We denken dat dit ook komt door de vele uitlaatgassen; dit is een echte brommerstad... In de avond wilden we ons graag eens laten verwennen… We waren al even aan het rondkijken waar we een traditionele Khmer-massage konden krijgen, en met de tip van Veerle kwamen we bij een heel mooi massagesalon terecht. Toen we onze uniformen aanhadden, waren we klaar voor de vuurdoop. Geen van ons had ooit al een massage in een salon gehad, dus je kan je wel inbeelden hoe spannend we alles vonden. Soms was de massage heel aangenaam, soms was het echt pijnlijk. Onze twee masseuses hebben zowat alles gekraakt wat gekraakt kon worden, maar we hebben alleszins enorm goed gelachen! Dinsdag 11 april 2017 We hadden dezelfde tuktuk-chauffeur als gisteren gevraagd om klaar te staan, zodat we niet telkens aan anderen moeten uitleggen waar we heen moeten. Het ging al heel wat vlotter om bij het kantoor te geraken en we werkten er weer wat verder aan de taken. Na opnieuw een vrij lange en trage rit in het zware verkeer (de uitlaatgassen blijven door het warme weer gewoon hangen), besloten we om vanaf nu de mondkapjes zoveel mogelijk te dragen. Het is een pak warmer aan ons gezicht, maar we hopen dat dit de hoofdpijn wat tegengaat! In de namiddag namen we de tuktuk richting het meest bekende ‘killing field’ van Cambodja, Choeung Ek. Wat is een killing field? Wel, daarvoor moet ik eerst wat over de geschiedenis van Cambodja vertellen. In de jaren ’70 kwam Pol Pot aan de macht in het land. Zijn droom was om een landbouwstaat te creëren en dus ruimde hij iedereen uit de weg die zijn droom zou kunnen tegenwerken. Geschoolde mensen (dokters, leerkrachten…), maar ook ongeschoolde mensen die er verdacht uitzagen (het dragen van een bril bijvoorbeeld) werden eerst naar een gevangenis gebracht en daarna in vrachtwagens vervoerd naar killing fields, om er later om te komen. Uiteraard kon hij dit niet alleen, en dus had hij een volk nodig die hem zou bijstaan. Hij zocht zijn aanhangers op het platteland, omdat deze mensen weinig kennis hadden van de samenleving, en vertelde hen dat het de schuld van de ‘stadsmensen’ was dat ze zo’n hard leven hadden. De aanhangers van Pol Pot worden de Rode Khmer genoemd. Ongeveer ¼ van de Cambodjaanse bevolking is tussen 1975 en 1978 omgekomen door de Rode Khmer. In Choeung Ek werden ongeveer 20 000 mensen omgebracht, dus het was emotioneel niet altijd even gemakkelijk om hier rond te wandelen. De audioguide was in het Nederlands beschikbaar, dus er is in enkele uren heel wat meer duidelijk geworden over dit vreselijke regime. We zagen verzakkingen in de grond waar mensen begraven werden, we zagen botten en stoffen van kledij naast het wandelpad opduiken... Ik had het vooral moeilijk toen we bij een boom stonden naast een massagraf voor baby’s en vrouwen. Als er één familielid vermoord werd, volgde de rest van gezin ook (dit om wraakspelletjes te voorkomen). Onschuldige baby’s werden aan hun enkels vastgehouden en met hun hoofd tegen de boom gegooid, om ze daarna in de put te gooien. We luisterden ook naar muziekstukken die toen door luidsprekers werden weergalmd door de site. Dit deden ze om het geluid van de moorden te verbergen, en waren dus vaak de laatste geluiden die de slachtoffers hoorden. De Angkar (Pol Pot en zijn aanhangers) legde zijn slachtoffers hoge doelen op, waarop de slachtoffers van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat moesten werken op het land. Ze kregen veel te weinig eten en werkten zichzelf kapot. We hoorden enkele getuigenissen, waaronder die van een vrouw die haar kind verloor omdat ze geen tijd en kracht had om het borstvoeding te geven. We zagen heel centraal een gedenkstoepa (zie foto) die heel wat overblijfselen herbergt. Er waren 17 verdiepen met duizenden schedels te zien. Het getal 17 verwijst naar 17 april, de dag dat de Rode Khmer Phnom Penh (de hoofdstad) binnenviel. Op het eind van de tocht was er ook nog een klein museum waar enkele uniformen hingen (zwarte kleren en een rode sjaal), waar we foltermateriaal zagen liggen en die nog wat aanvullende informatie gaf over het voorbije bezoek. Dit alles is nog niet zo lang geleden, dus dat maakte het allemaal wel wat pakkender. Woensdag 12 april 2017 Vandaag werkten we in de voormiddag weer aan onze taken voor VVOB, binnenkort vertrekken we weer naar Battambang om de lessen te filmen, dus het materiaal moet voorhanden zijn! In de namiddag bezochten we S-21 gevangenis, ook Tuol Sleng museum genoemd. Dit was lang geleden een school, tot het in de tijd van de Rode Khmer gebruikt werd als gevangenis. De gevangenen moesten hier verblijven, vooraleer ze naar de killing fields werden overgebracht. Hier mochten de mensen niet sterven, daarvoor hadden ze de killing fields. Hier werden ze gefolterd. We hoorden alle regels die er gelden (je mag niet huilen of roepen tijdens folteringen, je moet mijn vragen meteen beantwoorden, doe niets en wees stil, als je een regel niet volgt krijg je elektrische schokken…). We vonden het hier harder en emotioneler dan gisteren, want er was veel meer materiaal aanwezig zodat je je alles meer kon inbeelden. We zagen tal van foto’s van de gevangenen, schilderijen van gebeurtenissen, foltermateriaal... Toen we door de cellen liepen heerste er een hele kille sfeer; ongelooflijk dat dit allemaal is kunnen gebeuren. We zagen ook een kaart waarop alle gevangenissen aangeduid stonden over heel Cambodja, dat zijn er bijna 200. In S-21 werden tussen de 12 000 en 20 000 mensen gevangen genomen, wat dit één van de grootste van het land maakte. Er zijn slechts 12 mensen die deze gevangenis overleefden; en hun getuigenissen maakten ons echt stil. 's Avonds boekten we een bus en een slaapplaats voor morgenavond, want we gaan voor de rest van de week naar de zee! Dit konden we doen omdat het kantoor van VVOB gesloten is vanaf donderdag tot dinsdag. In Cambodja werd namelijk Khmer nieuwjaar gevierd, één van de belangrijkste feesten van het jaar. Iedereen is dan vrij en zoekt familie op om samen het einde van het droge seizoen te vieren. Donderdag 13 april 2017 We stonden om 8 uur ’s morgens al paraat aan het busstation om de bus te halen van 8.30 uur. Zoals gezegd verlaten heel wat mensen de stad om het feest te vieren bij hun familie in de kleinere dorpjes. Het was enorm druk bij alle busstations, ook dus bij die van ons. De bus die we hadden geboekt was blijkbaar al volzet, waardoor we deze van 8.30 uur niet meer konden halen. De verantwoordelijke was een hele dag bezig met bellen en rondrijden, op zoek naar een bus met nog enkele plaatsjes richting het zuiden, maar alles was volzet… Uiteindelijk konden we maar op de bus stappen rond 15.30 uur. We werden doorheen de dag naar drie verschillende busstations gebracht, in de hoop daar een bus te vinden, maar tevergeefs. We konden ook niets anders plannen, want niemand kon ons zeggen wanneer de bus zou komen. We zijn de dag doorgekomen met een aflevering van De Mol (wij hebben ze nog niet allemaal gezien!), eten en wachten. Er waren ook twee Engelse meisjes aanwezig die hetzelfde probleem als wij hadden (er waren er heel wat mensen met problemen, maar zij moesten ook richting het zuiden). Ondanks de chaos vandaag, maakte de ellenlange busrit het deels goed. De zonsondergang die we hier zagen was geweldig! We waren opgelucht toen we veilig toekwamen in onze bungalow voor de eerste nacht, we waren zo moe van al dat niets doen vandaag… Vrijdag 14 april 2017 Happy Khmer Newyear!!! We hadden onze wekker gezet om de zonsopgang van dichtbij te gaan bekijken, maar toen puntje bij paaltje kwam bleven we toch liggen wegens een te korte nachtrust. We hebben uiteindelijk al heel wat prachtige zonsopgangen en -ondergangen gezien, dus op ééntje zal het zeker niet komen. Na een stevig ontbijt maakten we een ochtendwandeling langs Victory Beach, waar ons hostel lag. Het was al weer enorm warm van ’s morgens vroeg, maar met de voeten in het water was het zeker te doen. Het was echt paradijslijk met de witte stranden, palmbomen en rustige sfeer. Jammer genoeg konden we onze ogen niet van het afval houden dat talrijk aanwezig was. Ook de vuurtjes waar ze alles samen verbranden, troffen we hier ook aan. Na onze wandeling konden we bijna een volledig kaartspel bijeenrapen… Kort na de middag verlieten we ons hostel en trokken we door naar Serendipity Beach. Daar boekten we blijkbaar hetzelfde guesthouse als Niels, Wout en Danielle! Deze drie Vives-studenten lopen ook drie maanden stage in Cambodja, en zitten momenteel in Kampot om les te geven. Ook voor hen was er vakantie nu, dus ook zij trokken erop uit. We besloten eerst te informeren bij enkele duikcentra, want in de boeken staat geschreven dat er mooie duik- en snorkelspots zijn bij de eilanden dicht bij Sihanoukville. Na wat vergelijken konden we een dagtocht voor zaterdag vastleggen. We hoopten dat het weer goed zou blijven, zodat we vele vissen konden zien. Onderweg liepen we ook nog Elise tegen het lijf! Zij studeert ook in Vives en geeft Engelse les in Phnom Penh. Heel toevallig allemaal, want we wisten echt niet van elkaar dat iedereen in Sihanoukville zat! We namen nog een duikje in de zee bij Serendipity Beach, want we hadden afkoeling nodig! Samen met Wout, Danielle en Niels proefden wij (letterlijk) van de Cambodjaanse zee. Het deed deugd om eens uit te waaien; en hier hoeven we ons mondmasker niet te dragen want de lucht is heel aangenaam! Na een westerse avondmaaltijd zijn we samen nog iets gaan drinken op het strand. Hier was echt wel veel keuze én veel volk! Er werd heel wat vuurwerk afgeschoten en er werden tal van wensballonnen in de lucht gelaten. Je zag inderdaad wel dat er iets te vieren viel, maar het bleef vrij rustig allemaal. We zagen op straat wel soms dat kinderen de voorbijgangers nat spetterden en waterspelletjes speelden, dit is ook één van de tradities. Het was heel tof om bij te praten en ervaringen te delen over onze stages! Zaterdag 15 april 2017 Vandaag moesten we vroeg uit de veren, want het minibusje stond al op ons te wachten om 7 uur! Samen met nog 5 andere waterliefhebbers gingen we richting de haven; waar ook de boot naar ons glimlachte. Na een stevige rit van 2 uur, waren we aangekomen bij de eerste duikplaats. De duikers sprongen eerst in het water, daarna bracht de boot ons wat verder waar wij konden snorkelen. Eerst moesten we wat zoeken naar de vissen, maar al snel konden we heel wat verschillende soorten zien! Het was echt geweldig om in de frisse zee te zwemmen tussen hele scholen vissen. Er volgde een lunch op de boot, en daarna ging de boot verder naar een tweede snorkelplaats. Hier waren nog meer vissen aanwezig in nog meer verschillende kleuren. Toen we terug keerden hadden we rond het eiland Koh Koun gevaren, heel rustig! Zondag 16 april 2017 We besloten verder te gaan naar Kampot tot maandag, dus stapten weer op de bus! Toen we na een hobbelige rit aankwamen, was het nog vrij vroeg. We hadden dus een hele dag voor ons om dit dorpje te verkennen. We vroegen een tuk-tukchauffeur om ons een hele dag rond te leiden doorheen Kampot, en de receptionist van het hostel zei dat we ook een bezoekje konden brengen aan Kep (een dorpje iets verderop). Toen we vertrokken en stopten aan een busstation, zagen we per toeval Liselotte terug. We hadden haar leren kennen in Vietnam, en wisten dat ze hier ook ergens rondliep. Daarna bracht de tuk-tuk ons naar de zoutvlaktes van Kampot. Het was hier enorm verlaten, er was echt niemand te bespeuren. Ze laten grote vlaktes vollopen met zeewater, waarna het zout in hopen overblijft als het water verdampt is. Echt lekker is het niet! Daarna reden we naar een grot waar de kinderen die er rondliepen ons vele dieren toonden. Met veel fantasie konden we inderdaad een olifant, een arend of een schildpad herkennen. We keerden terug via enorm smalle en donkere gangen door de grot, ik vond het op bepaalde momenten echt gevaarlijk. Gelukkig dat de twee kereltjes me goed hielpen! Daarna gingen we naar het ‘secret lake’ om te zwemmen, maar hier was het veel te druk door nieuwjaar dus namen we gewoon een kijkje. Het uitzicht was prachtig, zo’n uitgestrekt meer met de bergen op de achtergrond en heel veel ongerepte natuur. Iets verder stopten we om een bezoekje te brengen aan één van de peperplantages. We zaten echt in de aardewegen, met in de verste verte geen huis te bespeuren, toen we een moeder zagen die moest bevallen. We schrokken even, maar er waren enkele voorbijgangers ter plaatse om te helpen en haar met waaiers af te koelen. We kunnen alleen maar hopen dat het goed is afgelopen met de kersverse baby en de mama! Enkele minuten later kregen we een interessante rondleiding over de peper van Kampot. Deze is wereldberoemd, dus dit was een must-see in de stad. Daarna reden we een heel eind terug om bij Kep te geraken; want daar gingen we lunchen. Met uitzicht op zee aten we enkele zeevruchten. Het was al vrij laat toen we gegeten hadden, dus we wilden zeker een goed plaatsje bemachtigen voor zonsondergang. Op het strand van Kep zaten nog heel wat mensen in het water, het was een heel tof strand (als je niet te veel stil staat bij al het drijvend afval, tenminste). ’s Avonds gingen we nog iets drinken in het hostel van Liselotte om wat bij te praten, zij slaapt wat verderop. Hiermee sloten we deze rustige week af, onze batterijen zijn weer opgeladen om er komende week in te vliegen! ICOM’s - 2.3 Culturele veerkracht - 2.5 Culturele kennis - 3.1 Zich internationaal oriënteren - 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen - 4.2 Samenwerken en netwerken 4/9/2017 0 Reacties Xin chào Việt NamMaandag 3 april 2017 Vandaag staat onze allereerste en meteen ook onze laatste werkdag op het kantoor van VVOB voor deze week. We rondden er onze stage af en werken er aan de taken die we kregen van VVOB. We moeten onder andere modellessen maken en outdoor activiteiten opstellen rond een bepaald onderwerp. Deze morgen werkten we vooral aan de outdoor activiteiten, aangezien onze deadline dichterbij komt. Omdat we deze week een korte vakantie zullen nemen, wilden we deze activiteiten vandaag nog doorsturen naar Kalyan en Leap. In de namiddag brainstormden Sofie en ik samen over een leuke manier om het VVOB-team wat meer uitleg te geven rond STEM. We willen er een leuke presentatie van maken en legden enkele ideetjes samen. We spraken in de late namiddag nog kort af met Eva, Stefanie en Hannah en praatten nog wat bij! Daarna was het tijd om onze valies te maken. We vertrekken morgenochtend namelijk naar Ho Chi Minh City in Vietnam. Super spannend! Dinsdag 4 april 2017 We stonden deze ochtend vroeg op, maar dit kon ons helemaal niet deren! We hadden fijne vooruitzichten en stonden dus met heel veel plezier op! We namen een grote bus, met een ietwat oncomfortabele rit die ons te wachten stond. Na een aantal uur passeerden we langs de grens en na een grondige controle konden we alweer snel in de bus stappen. Nu was het niet lang meer! Na nog een klein uurtje kwamen we goed aan in Ho Chi Minh City! Vlug nog wat dollars inwisselen voor Vietnameese Dongs en dan kon ons avontuur eindelijke beginnen! We voelden ons wat verdwaald in deze grote stad en vroegen snel nog aan de busmaatschappij waar onze hostel precies ligt. Ze belden meteen een taxi. Man man man, wat missen wij die vertrouwde, handige tuk tuk's al! We kwamen uiteindelijk behoorlijk vlot aan in onze hostel en beslisten om de stad al wat te gaan verkennen. We zien de komende dagen helemaal zitten! Woensdag 5 april 2017 Onze eerste volledige dag in Ho Chi Minh City. Dit betekende voor ons het aandoen van onze wandelschoenen en op pad gaan. Na een lekker ontbijtje in een kleine bakkerij, gingen we eerst nog de bus voor de komende dagen vastleggen. We verlengden onze hostel ook voor 1 extra nachtje, want we willen hier nog een dagje langer blijven! We wandelden rond in de stad en het War Museum stond op het programma. We hadden echter wat lang geslapen en tegen dat we er waren, was het museum al in middagpauze gegaan. Maar voor ons geen domper op de vreugde, dan gingen we maar eerst naar de botanische tuinen. Of moeten we gewoon de dierentuin zeggen? We dachten om een hele grote tuin te zien, maar kwamen in een zoo terecht. Een fijne verrassing, vonden wij! Na hier wat rond te kuieren tussen de leeuwen, tijgers en olifanten; namen we een brommer-taxi om terug naar het museum te gaan. Na deze namiddag hebben we heel wat bijgeleerd over de Vietnamese oorlog en de gevolgen hiervan. We kwamen heel wat te weten en vinden het museum dan ook een grote aanrader! Donderdag 6 april 2017 Opnieuw behoorlijk vroeg opstaan deze morgen, want we beseften dat we het maximale uit onze uitstap moesten halen. Gisteren gingen we naar een reiskantoor om enkele uitstappen te boeken. Vandaag stonden de Cu Chi Tunnels op het programma, een heel belangrijke plaats gedurende de hele Vietnamese oorlog. Gelukkig gingen we gisteren reeds richting het War Museum, waar we meer leerden over deze oorlog. Zo hadden we toch al wat voorkennis toen we informatie kregen over de tunnels. We waren alweer vroeg uit de veren om de bus te nemen richting de tunnels. Alhoewel dit eigenlijk niet echt nodig is, aangezien de gidsen meestal ongeveer drie kwartier te laat komen. Hadden we maar wat langer kunnen slapen... We kregen een film te zien over de Vietnamese oorlog en over de gevolgen die de Vietnamesen tot nu toe nog altijd dragen. Er werd tijdens deze oorlog heel vaak gebruik gemaakt van de chemische bommen "Agent Orange". Hier zijn er nu nog steeds gevolgen van, onder andere verschillende generaties met gehandicapte kinderen. Zowel fysiek als mentaal. Om bij de tunnels te geraken, wandelden we door het bos, waar we nog verschillende overblijfselen zagen van de tunnels, zoals verluchtingsgaten. Tijdens deze wandeling leerden we twee Nederlanders -Bas en Liselotte- kennen, die al even door Vietnam aan het reizen zijn. Tof om nog eens Nederlands te kunnen praten en hen hier te leren kennen! We wandelden doorheen de hele nauwe, kleine tunnels die ongeveer 150 meter lang waren. Tof om eens te zien, maar dit was niet meteen de meest comfortabele wandeling. In de namiddag wandelden we nog even doorheen Ho Chi Minh City, aangezien het onze laatste dag in de grote stad is. We gingen de Vietnamese Notre Dame gaan bezoeken, en daarna stapten we nog even binnen in het oude postgebouw. We waren even aan het genieten van het grootste gebouw, toen er een vrouw en twee kinderen naast ons kwam zitten. De Vietnamese vrouw begon meteen met ons te praten en we leerden elkaar in een hele korte tijd toch wat kennen. We waren slecht enkele minuten aan het praten toen ze ons uitnodigde om samen naar een Vietnamees restaurant te gaan. Een uitnodiging om samen wat lekkers te eten, kunnen we natuurlijk niet afslaan! Hoasen had vanalles en nog wat voor ons besteld, zodat we zo veel mogelijk typische Vietnamese gerechten konden proeven. Super lekker, Sofie had haar bijna ziek gegeten! We wandelden samen nog wat op de boulevard waarna we afscheid van elkaar namen. We hopen om elkaar zeker nog eens terug te zien! Voor Sofie en ik was de avond nog niet gedaan! We wilden onze laatste dag in Ho Chi Minh afsluiten met een mooi uitzicht. We besloten een stop te maken in de bar van de Bitexco Tower. Dit is een van de hoogste gebouwen in Ho Chi Minh. Een super gezellig, jammer genoeg ook wat dure bar, maar het uitzicht maakte alles goed! Leuk om ons verblijf in de stad op zo'n manier te kunnen afsluiten! Vrijdag 7 april 2017 Deze morgen was het snel snel onze valies pakken, zodat we op tijd aan het reisbureau konden staan. We vertrekken vandaag voor 3 dagen richting de natuur van de Mekong Delta. Natuurlijk waren we vandaag ook weer veel te vroeg, en hebben we nog een uur moeten wachten langs de straat vooraleer de bus ons kwam oppikken. We vertrokken richting de Delta, en het bleek al snel dat we in een fijne groep waren terechtgekomen! We leerden elkaar snel kennen, wat de trip alleen maar toffer maakte! Allereest stopten we bij een lokale pagode, met een enorm buddha-standbeeld. Vervolgens stond er een stop naar Unicorn Island op ons te wachten. We bezochten er een lokaal fabriekje waar ze verschillende soorten kokosnoot-karamelsnoepjes maakten. We proefden er enkele en Sofie had meteen al een pakje karamels extra gekocht! Vervolgens gingen we naar een klein zijriviertje op de Delta, waar we met een kleine kano door de mangrove vaarden. Super mooi om te zien en één van mijn hoogtepunten van de trip! We aten nog wat lekkers, zagen een krokodillenboerderij en rustten wat uit in de hangmat op het eiland. Daarna was het reeds tijd om opnieuw in de bus te stappen, want we moesten nog rijden richting onze slaapplaats voor deze avond. We stopten in een klein stadje, en zetten enkele mensen af aan een hotel. Wij hadden echter gekozen voor een "homestay" en moesten nog met een bootje richting ons verblijf. We genoten er van de prachtige zonondergang op de rivier. Wanneer we toekwamen in ons verblijf, kregen we er een lokale maaltijd aangeboden en konden zelf onze springrolls met rijstpapier maken. Dit was heel lekker en zeker voor herhaling vatbaar! Nog een gezellig babbel met de rest van de groep, en daarna richting ons bed. We worden morgen om 6u namelijk al fris en monter aan het ontbijt verwacht! Zaterdag 8 april 2017 We stonden vroeg op, jammer genoeg wat minder fris en monter dan we zelf wilden... Gelukkig kon het uitzicht tijdens ons ontbijt alles goedmaken. Het was al behoorlijk warm en het leek alsof het al middag was! We gingen met ons bootje richting een enorme floating market. Allerlei boten met verschillende etenswaar meerden aan bij onze boot om zoveel mogelijk voedsel aan te prijzen. Na de grote drijvende markt, stopten we even bij een rijstpapier-fabriek. Dit was voor ons niet echt nieuw, aangezien we dit toch al enkele keren hebben gezien. De meeste mensen hadden een tweedaagse tour geboekt, dus moesten we afscheid nemen van onze nieuwe vrienden. Voor ons staat er namelijk nog een derde dag op ons te wachten. We reden richting Chau Doc en stopten bij een grote mangrove. We namen een kleine kano en gingen op pad doorheen de mangrove. Een prachtig uitzicht en toch ook wel wat indrukwekkend om te zien. Overal rondom ons dreven er planten, waardoor het leek alsof het gewoon gras was. We leerden er tijdens de tocht twee Denen kennen. Zij zijn ook al even aan het rondreizen en zullen met ons meegaan op de boot richting Cambodja. Zondag 9 april 2017 Jammer genoeg onze laatste dag in Vietnam vandaag. Onze vakantie zit er bijna op, maar er staan nog twee kleine stops op het programma vooraleer we de boot nemen richting Phnom Penh. We stopten eerst bij een lokale visboerderij op het meer, waarna we op het eiland langsgingen bij een weverij. Jammer genoeg was dit heel snel ten einde en vertrokken we meteen al naar Phnom Penh. Gelukkig hebben we een prachtig uitzicht op de boot en hebben we tof gezelschap om wat mee te praten! We nodigden hen uit om iets lekkers bij ons te eten. Morgen is het hun beurt om ons te verrassen, we zijn heel benieuwd... ICOM's - 2.2 Culturele flexibiliteit - 2.5 Culturele kennis - 3.1 Zich internationaal oriënteren - 3.2 Een eigen mening vormen over maatschappelijke of internationale onderwerpen - 4.1 Zelfstandig functioneren 4/2/2017 0 Reacties battambang, u was geweldig!Maandag 27 maart 2017 Vandaag duurde de assembly enorm kort, dus gingen alle leerlingen vrij snel terug naar hun klassen om aan de lessen te beginnen. Mijn klas moest beneden blijven wachten, samen met nog drie andere klassen, omdat één van de secretarissen de aanwezigheden zou opnemen. Toen we een uur later nog altijd beneden stonden, was me niet helemaal duidelijk wat het systeem erachter was. Er ging jammer genoeg van hun korte voormiddag al heel wat tijd verloren! In de namiddag maakten we onder andere onze materialen voor de komende lessen. Onze laatste schoolweek hier in Battambang is bij deze van start gegaan, maar we zullen wel snel onze weg weer vinden in Phnom Penh! Dinsdag 28 maart 2017 Gisteren hoorden we dat het vandaag onze laatste dag op school zou zijn. Wij veronderstelden dat de stage liep tot en met vrijdag, maar dit is dus niet het geval… Vandaag werd echt gevierd alsof het de laatste dag van het schooljaar was. De meeste leerlingen kregen vandaag geen les meer, maar mochten vrij spelen of dansen op de muziek… De leerkrachten hadden gigantisch veel frisdrank en eten mee, het was een echt afscheidsfeest. Toen alle leerlingen en leerkrachten verzameld werden op de speelplaats, leek het wel of er een 100-dagenshow van start zou gaan. Iedereen zat neer of stond recht in een groot vierkant. Er kwamen enkele dansers en danseressen in traditionele kledij een optreden geven. Dit was een traditie ter voorbereiding van het Khmer-nieuwjaar, en gaat vooral over het geluk wensen aan elkaar. Het was alleszins heel spectaculair om te zien! Woensdag 29 maart 2017 Onze stage en die van onze studenten is afgelopen, maar toch werden we vandaag op school verwacht voor een meeting. Wat er gebeurde deed ons denken aan de rapportafhaling in het middelbaar! Iedereen, de klasleerkrachten en de stagiaires, werd verzameld in de vergaderzaal om eerst naar een toespraak van de directrice te luisteren. Ze bedankte iedereen voor de vele inzet, voor de goede lessen en voor de hoge resultaten. Wij vroegen ons af wie er ondertussen les gaf aan de klassen van de leerkrachten die in de zaal zaten. Toen we dit vroegen aan onze studenten antwoordden ze dat de leerlingen geen les kregen nu. Wij wisten dat ze dus ondertussen vrij konden doen wat ze willen, in de klas of op de speelplaat, nergens was er bewaking op dat moment. Toen de leerkrachten uit de zaal naar hun klassen mochten, moesten onze studenten groepje per groepje hun punten gaan afhalen en ondertekenen. Alle studenten van de school hadden een acht gekregen, maar de twee cijfers na de komma speelden blijkbaar een grotere rol. We zijn blij dat onze studenten tevreden zijn met hun punten! Na de meeting gingen we langs bij het consulaat om een visum voor Vietnam aan te vragen. We gaan komende dinsdag een klein weekje op stap in één van de buurlanden, vooraleer ons tweede hoofdstuk in het VVOB-kantoor te Phnom Penh van start gaat. We kijken er enorm naar uit, maar eerst moet nog wat gewerkt worden voor de outdoor activiteiten voor VVOB! Voorlopig staat er ferme regen gepland op zaterdagvoormiddag, de dag waarop we onze lessen gaan uitproberen in de 5e graad. We hopen dat het weer ons goed gezind is en dat de regen uit blijft, zodat deze lessen toch buiten kunnen doorgaan. Donderdag 30 maart 2017 Zoals alle andere weken is een donderdag een werkdag! We maakten enkele didactische materialen voor onze outdoor-activiteit op zaterdag. Als pauze tussen het knip- en plakwerk, brachten we nog eens een bezoekje aan de markt. We kochten er weer fruit zoals anders, maar gingen ook nog eens langs bij de kapster! Deze keer was Laura aan de beurt, omdat ik zo geboft had met mijn hoofdmassage en comfortabele wassing. Na enkele foto’s getoond te hebben van hoe het resultaat er moest uit zien, lieten we de rest aan hen over. Ze ging voor een frisse coupe met een froufrou, wij zijn alvast heel tevreden over het resultaat! ’s Avonds gingen we eten in het restaurant ‘White Rose’ met Leap en Kalyan van VVOB. Zij reisden vandaag van Phnom Penh naar Battambang om ons morgen te helpen met het communiceren met onze klasleerkrachten. De bedoeling is dat onze leerkrachten elk een les uitproberen in hun klas, die door ons gemaakt werd. Maar dus, White Rose stond al lang op ons lijstje en we zijn er eindelijk geraakt! We aten amok (dat heerlijk gerecht in bananenbladeren), noedels, groentjes en rijst. Het was heel tof om bij te praten met deze twee topmensen! Vrijdag 31 maart 2017 Vandaag spraken we terug af met Kalyan en Leap. Deze keer verzamelden we in PTTC, samen met onze model teachers om onze lessen (die zij zouden geven) uit te leggen en te overlopen. Dit verliep niet altijd even vlot, maar al bij al waren we heel blij dat ze open stonden voor een nieuwe aanpak met veel materiaal en actieve werkvormen! In de namiddag toonden ze voor hoe ze de les zullen geven alsof het voor echt zou zijn. Wij waren dus de leerlingen en luisterden vooral of ze het goed begrepen hadden. Het was een hele ervaring om als studente een ervaren leerkracht tips te geven. Na het vergaderen en bespreken konden we met de tuk-tuk naar ons appartement terugkeren. Toen onze chauffeur na een minuut al weer aan de kant ging en uitstapte, wisten we niet goed wat zijn plan was. Hij sprak geen Engels, maar het leek erop dat hij de doeken aan de zijkant wou uitrollen. Het waaide inderdaad een beetje, maar we zeiden dat het niet nodig was. Hij deed ondertussen zijn regenjas aan, en toen we op dat moment in de verte een dik regengordijn over de straat dichter en dichter zagen komen, werd het allemaal duidelijk! We hielpen met de plastieken doeken uitrollen, en enkele seconden later viel de regen ‘met bakken uit de hemel’. Het is ongelooflijk hoe snel het weer hier kan veranderen! De straten werden echte rivieren en de moto’s spetterden iedereen nat die langskwam. Eens aangekomen, liepen we meteen richting het zwembad voor een frisse duik. Het bliksemde en donderde enorm en de regen dacht nog niet aan ophouden, maar het was een heerlijk gevoel. Dit was een perfecte afsluit voor ons verblijf hier in Battambang! Zaterdag 1 april 2017 Vandaag was de grote dag! We gingen voor de eerste (en de laatste) keer met een tuk-tuk naar school, want we hadden heel wat materiaal mee. Onze twee leerkrachten gaven vandaag dus elk een les, maar ze wisselden van klas. Vandaag was een try-out voor iedereen. Nu kunnen we de lessen op punt zetten en rond midden april zullen ze dezelfde les nog eens geven, en zal er gefilmd worden. Deze filmpjes zullen bijvoorbeeld in de lerarenopleiding gebruikt worden om eens andere ideeën te tonen aan de leraren in spé. Eerst gaf de leerkracht van Laura haar les in mijn klas. Deze was zeker geslaagd en het was tof om de leerlingen aandachtig en actief bezig te zien met allerlei soorten driehoeken. Na mijn les konden we besluiten dat de oefeningen voor het spel buiten te moeilijk waren. We willen deze lessen verfijnen zodat ze zeker bruikbaar zijn in de lerarenopleiding. Het gaf ons een goed gevoel om de leerkrachten onze les te zien geven. We hebben ze uit hun comfort zone gehaald en ze deden het heel goed! Na het belsignaal moest alles snel gaan, want om 13u moesten we al vertrekken met Leap richting Phnom Penh. Er moest nog gepakt, opgeruimd en afgewassen worden dus we hadden onze handen vol. Met pijn in het hart verlaten we deze mooie streek, maar we gaan zeker ook een toffe tijd tegemoet in de hoofdstad. En vooral, we hadden heel veel tijd om nog te genieten van de mooie uitzichten, want onze chauffeur was enkele keren de weg kwijt. In Phnom Penh zullen we de eerste 3 weken verblijven in het appartement van Veerle (een VVOB-medewerkster) en daarna zoeken we nog iets anders. Na een hartelijke ontvangst met een tof kaartje aan de frigo (heel tof, Veerle!), konden we ons installeren. We aten pannenkoeken en maakten kennis met de twee katten Charlie en Angel. Aangezien we elk ook thuis een kat hebben, werden we al meteen dikke vrienden met onze nieuwe huisdieren! Zondag 2 april 2017 Wakker geworden in het hartje van Phnom Penh deze ochtend! We wilden vandaag de killing fields en een bijhorend museum over de Rode Khmer bezoeken, maar ze vertelden ons dat dit niet open was op zondag. Dit staat zeker nog op de planning! Daarna bracht een tuk-tuk ons naar een busmaatschappij waar we ons ticket richting Ho Chi Minh City boekten. Ook ons hostel voor de eerste twee dagen ligt al vast, dus we kijken er alsmaar meer naar uit… Daarna gingen we nog wat wandelen in de stad. In tegenstelling tot Battambang geloven we echt dat je hier kan verdwalen! Morgen wordt onze eerste dag op het VVOB-kantoor, we zijn heel benieuwd… ICOM’S 1.1 Een tekst schrijven in een andere taal 1.2 Een vreemde taal spreken 2.4 Culturele ontvankelijkheid 2.5 Culturele kennis 2.6 Culturele relationele competentie 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen 4.2 Samenwerken en netwerken 4.4 Zich flexibel opstellen 5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen |
Archieven
April 2017
AuteurSofie en Laura zijn twee studenten lager onderwijs aan Vives Brugge. Samen lopen wij drie maanden stage in Battambang. Deze stage wordt mede mogelijk gemaakt door de samenwerking met VVOB. |