Reflecties
Hoofdzakelijk bedoeld voor Vives.
3/29/2017 0 Reacties Week 5 & 6Deze week is mijn voorlaatste week in 2 Thnou Primary School. Mijn medestudenten vertelden me dat dit ook meteen mijn laatste echte lesweek zal zijn. Ze vertelden me dat ze de laatste week van onze lesstage iets speciaals hadden gepland voor de leerlingen, waardoor ik geen les meer zal kunnen geven. Ik vind dat deze stage echt enorm snel is gegaan, en kan eigenlijk niet geloven dat ik deze week mijn laatste lessen geef.
Tijdens een lesweek geven Sofie en ik telkens twee keer twee uur les. We geven per week twee uur wiskunde en twee uur wetenschappen. Als eerste kwam de les wiskunde aan de beurt. Ik gaf op dinsdag les over cijferend vermenigvuldigen met kommagetallen. De leerlingen konden reeds vermenigvuldigend cijferen, maar er was nog niet aangeleerd hoe je dit doet met de kommagetallen. Ik probeerde dit zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Wanneer ik gedaan was met mijn uitleg vroeg ik aan de leerlingen of iedereen dit verstond. Ik vroeg wie dit nog niet goed snapte en zag dat er een leerling zijn vinger in de lucht stak. Ik zei tegen de leerling dat dit niet zo erg was en we dit samen nog eens zouden bekijken. Ik wou hem apart nemen om hem een verlengde instructie te geven. Mijn medestudenten keken eerst wat raar op toen ik dit zei (ICOM 4.1 Zelfstandig functioneren + ICOM 4.3 Zelfvertrouwen hebben). Ik liet alle leerlingen aan het werk zetten en legde uit aan mijn medestudenten wat ik precies wilde doen. Ik stootte op wat onbegrip, maar probeerde wat initiatief te tonen en uit te leggen waarom ik dit wilde doen. Na dit goed uit te leggen, kreeg ik de toestemming om de leerlingen apart te nemen. We gingen samen aan een tafel zitten en ik legde dit opnieuw uit aan hem met een voorbeeld. We maakten samen enkele oefeningen terwijl de andere leerlingen individueel aan het werken waren. Hij legde aan mij uit wat hij aan het doen was en ik luisterde en keek of hij dit op de goede manier deed. Na enkele keer nog wat bijsturen, kon hij perfect de oefeningen alleen maken. Hij deed het uiteindelijk zeer goed, waarna ik hem alleen heb laten werken. Ten tweede kwam er een STEM-les aan bod deze week. Ik legde op maandag uit dat ik zo’n les wilde uitproberen, aangezien ik ook een STEM-les heb gemaakt voor mijn taak bij VVOB. Ik had deze les graag eerst eens uitgeprobeerd in mijn eigen klas, zodat ik dit kon aanpassen in mijn modelles die VVOB zou willen filmen. Ik legde aan Rohany uit wat ik precies wilde doen en vroeg of de mentor hiermee akkoord is. Ze was meteen akkoord en ook Rohany zelf vond het een zeer goed idee. Ik was wat geschrokken dat dit zo snel ging, dit had ik niet verwacht. Enkele dagen laten bleek dat ze mijn lesopdracht misverstaan had. Ze dacht dat ik gewoon een les uit hun boek zou geven, maar dan op mijn manier. Ik legde opnieuw uit wat ik wilde doen en vroeg of ze dit verstond. Bleek dat ze niet verstond wat “bridge” betekent, dus het idee van de les ging al snel verloren. Na enkele keren opnieuw uit te leggen en enkele foto’s te tonen, was ze uiteindelijk akkoord om de les toch te laten doorgaan, gelukkig (ICOM 2.3 Culturele veerkracht)! Op vrijdag was het dan zover. Heel wat boodschappen later, kon mijn les eindelijk beginnen! Ik begon de eerste twee uren al met het geven van mijn STEM-les. Sofie en ik hadden afgesproken om beiden aanwezig te zijn tijdens onze STEM-lessen (ICOM 4.2 Samenwerken en netwerken). Zo konden we foto’s trekken en elkaar helpen waar nodig. Ik begon aan mijn les rond de spaghettibrug en liet de leerlingen zo veel mogelijk zelf denken, dit vond ik belangrijk tijdens mijn les. Ik voelde wel aan dat de leerlingen én leerkrachten dit niet gewoon zijn, wat vaak ook een gevolg had voor de vertaling van mijn uitleg. Ik merkte vaak op dat de andere leerkrachten ook vaak de oplossing vertelden aan de leerlingen. De leerkrachten wilden meteen resultaat zien, en vertelden dit aan de leerlingen. Zo lieten ze de leerlingen niet nadenken en was het hoofdzakelijk door de leerkracht dat ze de oplossing vonden. Ik heb tijdens het lesgeven opgemerkt dat de leerlingen niet gewoon zijn om met materiaal te werken. Er werd heel wat materiaal onnodig verspild en daar hadden we toch wat moeite mee. We vonden het heel jammer dat er veel materiaal snel weggegooid werd, terwijl je het nog perfect kon gebruiken. Ook de leerkrachten verspilden heel wat, zo werd er constant plakband gegeven, terwijl op dat moment geen plakband nodig was. Dit hebben we proberen over te brengen dat dit niet nodig was, en uiteindelijk verstond men dit ook (ICOM 2.9 Culturele veerkracht). Tijdens mijn les hebben we ook geprobeerd om wat sociale vaardigheden aan te brengen. We leerden de leerlingen dat je alsjeblieft en dank je wel zegt wanneer je iets vraagt of iets krijgt. Ook probeerden we erop te hameren dat de leerlingen op een vriendelijke manier met elkaar samenwerkten. Uiteindelijk kunnen we concluderen dat het hele fijne lessen waren om te geven. STEM-lessen zijn zeker voor herhaling vatbaar! Basiscompetentie van de leraar: Leerkracht als opvoeder
0 Reacties
3/18/2017 0 Reacties Week 3 & 4Deze afgelopen twee weken waren onze eerste weken in het vijfde leerjaar. Het is weer wat aanpassen om in een nieuwe klas te staan. Ik vind het heel jammer dat we zo weinig tijd hadden om de leerlingen in het tweede leerjaar te leren kennen (ICOM 2.3 Culturele veerkracht).
Tijdens deze twee weken, die trouwens heel kort waren door Womens Day, was het hoofdzakelijk observeren en participeren. Onze Cambodjaanse medestudenten legden ons uit dat onze mentor eerst hen alleen aan het werk wilt zien. Ook in deze klas kregen we jammer genoeg ook niet de kans om onze mentor aan het werk te zien (ICOM 5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen). Na enkele dagen te observeren mocht ik op dinsdag dan mijn eerste les wiskunde en onze activiteit rond Womens Day geven. Er zijn toch enkele zaken die me opvallen in het vijfde leerjaar. Zo zijn het opnieuw hele grote klassen. Ik heb namelijk 45 leerlingen, die allemaal heel dicht op elkaar zitten in de klas. Dit maakt het niet ideaal om te kunnen variëren in klasopstelling. De klasopstelling en grote klasgroep zijn dan ook niet optimaal voor de leermogelijkheden. Ik merk heel vaak leerlingen die zitten te slapen, tekenen of praten tijdens lessen. Sommige leerlingen steken vaak kattenkwaad uit tijdens de lessen. Dit zorgt ervoor dat ik heel vaak korte opmerkingen moet geven aan hen. Ik probeer deze opmerkingen kort en duidelijk te geven, want de leerlingen kunnen ook hier heel beperkt Engels. Ik probeer me aan te passen aan de kinderen, zodat we toch op een of andere manier met elkaar kunnen communiceren (ICOM 4.4 Zich flexibel opstellen). Dit probeer ik ook door goed te communiceren met mijn medestudenten en goede afspraken te maken (ICOM 4.2 Samenwerken en netwerken). Ik voel ook een verschil tussen het tweede en het vijfde leerjaar. Dit hangt natuurlijk af van de klasgroep, maar ik voel dat de leerlingen hier meer profiteren van mijn aanwezigheid. Ze voelen heel goed aan dat ik geen Khmer spreek (of toch heel beperkt) en proberen zo toch het onderste uit de kan te halen. Ik voel dat ze me aan het testen zijn en dat de taalbarrière toch een zwakte is voor mij. Dit vind ik heel erg lastig, maar probeer er toch het beste van de maken (ICOM 2.3 Culturele veerkracht). Ik probeer om kort, eenduidig en consequent te reageren op ongepast gedrag. Daarnaast zorg ik ervoor dat de leerlingen die wél in orde zijn positief te bevestigen. Ik zie dat de leerlingen meteen opschrikken wanneer ik hen positief bevestig. Het voelt aan alsof de leerlingen dit nog niet zo vaak meegemaakt hebben dat een leerkracht hen op positief gedrag bevestigt. Tijdens de lessen probeer ik kordaat te reageren wanneer het te luid is, of iets niet in orde is. Zo probeer ik mijn klashouden wat te bevorderen. Ondanks het feit dat er heel wat leerlingen zijn die geen Engels spreken en profiteren van de taalbarrière, zijn er ook enkele leerlingen die echt hun best doen om contact te leggen met mij en hun beste Engels naar boven te halen. Er zijn een aantal leerlingen die me altijd begroeten en afscheid nemen. Ze proberen een gesprek aan te gaan en oefenen hun Engels door met mij in gesprek te gaan. We proberen samen in gesprek te gaan, zonder dat ik telkens naar mijn studenten moet gaan om vertaling (ICOM 4.1 Zelfstandig functioneren). Het voelt fijn om de leerlingen te leren kennen en elkaar te wennen. Jammer dat dit de minderheid van de klas is. Vervolgens probeer ik toch om met de andere leerlingen in de klas voldoende contact te leggen. Ik heb reeds enkele definities op het bord geschreven in Khmer, leerde wat basiswoordenschat die ik vaak gebruik in de klas. Het schrijven van Khmer was voelde voor mij eerder aan als overtekenen, maar het voelde wel goed om dit dan te tonen aan de leerlingen (ICOM 4.6 Creativiteit tonen). Ik was een trotse leerkracht op dat moment! Daarnaast probeer ik ervoor te zorgen dat de leerlingen wat Engels leren door eenduidige en enkelvoudige zinnen te gebruiken wanneer ik met hen in gesprek ga (ICOM 1.1 Een tekst schrijven in een andere taal + ICOM 1.2 Een vreemde taal spreken). Ten slotte geeft dit voor mij een nieuwe uitdaging om de volgende stageweken nog te werken aan deze taalbarrière door zo goed mogelijk in te zetten op de aandachtspunten. Ik ben er zeker van dat dit beetje bij beetje zal verbeteren, zolang ik maar mijn best doe en probeer (ICOM 4.3 Zelfvertrouwen hebben). Basiscompetentie van de beginnende leerkracht: Leerkracht als opvoeder 2/26/2017 0 Reacties Week 2Deze week was de eerste volle week op 2 Thnou primary school. Deze week begon het echte lesgeven! Ik kreeg de opdracht om les te geven rond de tafel van 1, de tafel van 0 en de continuïteit van het vermenigvuldigen.
Om onze lessen voldoende te kunnen voorbereiden, gingen we telkens mee naar het PTTC (Provincial Teacher Training Center, Battambang) waar de studenten alles voor de volgende dag samen voorbereiden (ICOM 1.1 Een tekst schrijven in een andere taal). Tijdens het voorbereiden verliep het samenwerken behoorlijk inefficiënt. Hier had ik toch wat moeite mee. Ik wil graag goed vooruit gaan zodat ik ook zonder tijdsdruk kan werken aan de lesmaterialen. Dit viel dus wat tegen. Doorheen de week ging dit wel telkens wat vlotter. Ik probeer bij de start direct te vragen om samen te beginnen aan de eerste lesvoorbereiding en wat te overleggen over de activiteiten die we zullen doen. Ik probeer er op een goede manier mee om te gaan, maar soms heb ik er toch nog wat moeite mee (ICOM 2.3 Culturele veerkracht). Aangezien ik niet alle lessen kan geven, zoals Khmer, krijg ik vaak ook nog de kans om te observeren. Ik probeer de klas nog steeds wat beter te leren kennen. Het is een zodanig grote klas dat ik nog steeds nieuwe gezichten leer kennen in de klas! Dit voelt toch wat raar aan. Als ik op stage ga, weet ik meestal al na dag 1 de meeste gezichten. Nu ligt dit toch wat anders. De namen die ik te horen krijg, vergeet ik dan ook meteen. Ik kan de namen niet op de gezichten plakken en vergeet ook vaak hun ingewikkelde namen. Het is toch wat aanpassen om hen niet te kunnen aanspreken met hun naam. Tijdens het observeren krijg ik voornamelijk de Cambodjaanse studenten te zien. Ik vind het wat jammer dat ik mijn mentor nog niet heb zien lesgeven. Ik had graag haar manier van lesgeven wat van dichterbij bekeken. Ik heb vaak al gezien dat de studenten de leerlingen slaan of aan de oren trekken wanneer ze iets hebben misdaan. Het zijn geen rake klappen in het gezicht, maar het blijft toch slaan naar de leerlingen. Hier heb ik toch wat moeite mee. Ik had niet verwacht dat dit me zo boos zou maken. Ik wil graag nog wat meer in gesprek gaan met mijn studenten hierover, maar weet nog niet goed hoe ik dit op een goede manier kan overbrengen. Mijn studenten vroegen me reeds of we de kinderen slaan in België. Ik antwoordde hier wat verontwaardigd op en vertelde meteen dat wij dit niet doen. Ik had het gevoel dat ze dit wat aan het weglachen waren. Ik hoop alleszins dat ik deze manier van straffen niet vaak meer hoef te zien (ICOM 2.3 Culturele veerkracht + ICOM 3.2 Een eigen mening vormen over maatschappelijke of internationale onderwerpen). Tijdens mijn lessen probeerde ik reeds voldoende om stilte te vragen en te zorgen dat mijn klasmanagement goed zit. Dit vind ik echter niet zo gemakkelijk. Het is een hele grote klas en het is moeilijk om hier een goed overzicht in te houden. Ik probeer op een consequente manier te reageren op zaken die niet gepast zijn. We staan met vier studenten in één klas, maar ik heb soms wat het gevoel dat het enkel ikzelf is die de kinderen een opmerking geef over zaken die ongepast zijn. Mijn studenten kijken vaak de andere kant op wanneer ze iets doen dat niet hoort in een klas. Hier heb ik toch wat moeite mee. Het is niet aan mij om de studenten hun klasmanagement te veranderen, maar ik hoop hier toch voldoende over in gesprek te kunnen gaan. Zo kunnen we leren van elkaar, en kunnen we beiden hiervan dingen meenemen voor later in onze eigen klas. (ICOM 4.1 Zelfstandig functioneren + ICOM 4.5 Andere perspectieven onderzoeken). Basiscompetentie van de beginnende leerkracht: Leerkracht als organisator en leerkracht als opvoeder 2/20/2017 0 Reacties Week 1Op maandag gingen we voor de eerste keer naar onze stageschool. Het begon om acht uur waarbij we verwacht werden op een startvergadering. Het was echter zeer moeilijk om te volgen. Samphon van VVOB voerde voor ons het woord, maar aangezien deze vergadering doorging in Khmer konden we niet veel afleiden uit de gesprekken.
Er werd afgesproken dat we deze week de kans kregen om te observeren en om eventueel een eerste les te geven op vrijdag. We hadden al heel wat gehoord over het onderwijs in Cambodja, maar ik was blij dat ik het nu met mijn eigen ogen kon zien! Ik wist dat de taal sowieso een barrière ging zijn en dat het lesgeven heel klassikaal is. Toen ik begon te observeren, merkte ik reeds dat dit een grote uitdaging ging worden, maar ik heb er zin in! We zijn gekoppeld met enkele Cambodjaanse medestudenten die ons helpen vertalen. Het nadeel is dat onze studenten weinig tot geen Engels kunnen. Ik merk wel dat mijn medestudenten enorm hun best doen en samen komen we er uiteindelijk wel! (ICOM 1.2 een vreemde taal spreken) Tijdens het observeren vielen mij deze week enkele zaken op rond het lesgeven: - Het zijn hele grote klassen in het tweede leerjaar, ik heb namelijk 43 leerlingen in de klas; - De leerlingen werken hoofdzakelijk klassikaal. De leerkracht gebruikt de lat om aan te duiden waar we zitten en de leerlingen staan allemaal recht om dit op te zeggen. Er wordt soms gewerkt in groepjes om enkele oefeningen op te lossen. Er wordt echter zo goed als niet individueel gewerkt; - De leerlingen schrijven niet in hun werkboek zelf. Ze schrijven alles over in een werkschriftje. Dit vergt heel wat tijd, waardoor de leerlingen heel beperkt oefeningen kunnen maken. Er gaat enorm veel leertijd verloren door het overschrijven van oefeningen; - De leerlingen zijn heel respectvol ten opzichte van de leerkrachten. Ze begroeten ons telkens met een respectvol handgebaar; (ICOM 2.2 culturele flexibiliteit) Door de observaties kreeg ik een beter beeld van de manier van onderwijs geven in Cambodja. Hierbij merk ik reeds heel wat verschillen in vergelijking met België (ICOM 5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen). Door te observeren zie ik heel wat kansen voor mezelf om zo'n grote groep een optimale leertijd te geven. Ik vind het zeker en vast een uitdaging om hiermee om te gaan. Ik wil proberen om dit op een creatieve manier aan te pakken! Vrijdag mocht ik mijn eerste les reeds geven, heel spannend! Ik hield mijn hart een beetje vast voor de vertaling, omdat ik toch vind dat de terminologie rond wiskunde niet zo gemakkelijk is als je heel beperkt Engels spreekt. Gelukkig was dit een grote meevaller! Na hele goede afspraken te maken en mijn les heel goed uit te leggen aan mijn medestudent alias tolk verliep de vertaling behoorlijk vlot (ICOM 1.1 Een tekst schrijven in een andere taal + ICOM 2.6 culturele relationele competentie + ICOM 4.2 Samenwerken en netwerken). Ik probeerde korte en eenduidige zinnen te gebruiken en vaak te werken met gebaren. Dit hielp zeker en wil ik zeker meenemen naar mijn volgende lessen. Ik merkte dat de leerlingen zich toch nog wat moeten aanpassen aan mijn manier van lesgeven en aan de spelletjes die ik geef. Hier moet ik nog wat meer over nadenken. Het spel verliep wat chaotisch en misschien was het beter om de klas eventjes stil te leggen om de afspraken en regels nog eens te herhalen. Het proberen waard voor mijn volgende les! Basiscompetentie van de beginnende leerkracht: Leerkracht als organisator |
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. ArchievenCategorieën |