Reflecties
Hoofdzakelijk bedoeld voor Vives.
4/9/2017 0 Reacties reflectie 4Vrijdagochtend probeerde ik net zoals Laura een STEM-les uit, getiteld ‘de hovercraft’. De vraag voor de leerlingen doorheen de les was: Hoe kan je een cd laten glijden/zweven over je lessenaar, zonder er aan te komen? Ik verdeelde hen in kleine groepjes van maximum 4 leerlingen en elk groepje kreeg een cd, een dopje met een gaatje in, een ballon en plakband.
Vooraleer ik hen liet experimenteren in groepjes met het materiaal, vroeg ik hen hoe ze naar school gekomen waren die ochtend. Zo kon ik een aanknopingspunt vinden met het vreemd voertuig dat we deze les zouden ontwikkelen. Ik toonde hen daarna een filmpje van een man op een skateboard die vooruit rolde door middel van een brandblusapparaat. Ze keken heel aandachtig en gefascineerd! Hier worden nooit filmpjes getoond (de studenten of leerkrachten beschikken vaak niet over een laptop), dus ze waren enthousiast over deze beelden. Ik kreeg de indruk dat ze in het begin van de les niet goed wisten wat er gebeurde, want ik volgde het gebruikelijke 5-stappenplan niet. Toch konden de meeste leerlingen wel meedenken over hoe het komt dat de man vooruit kan gaan zonder zich af te duwen. Toen ik de opdracht van de les uitlegde en hen verdeelde in groepen, moesten ze eerst een tekening maken van hoe hun hovercraft er waarschijnlijk moet uitzien. We gaven hen al meteen het materiaal, maar daar mocht nog niet echt mee geëxperimenteerd worden (4. Leerkracht als organisator). Ik merkte dat dit moeilijk was, omdat ze vaak niet zelf de kans krijgen om met materiaal te handelen. Toen ik eens een les observeerde over de verschillende lagen in de bodem, had mijn studente wel degelijk goed materiaal mee. Jammer genoeg bleef het bij een demonstratie helemaal vooraan, dus de leerlingen achteraan pikten er weinig van mee. Ook hebben de leerlingen de aarde niet aangeraakt, hebben ze er niet aan geroken… (5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen) Ik liet enkele groepjes hun tekening voorstellen, om de anderen op ideeën te laten komen. Hier kon ik weinig bijsturen omdat er veel verteld werd en niet veel vertaald werd naar mij toe, dit werd meer een gesprek tussen mijn studente en de leerling. Ik heb mijn studenten en mijn klasleerkracht vooraf heel duidelijk gezegd dat ze geen oplossingen mogen verklappen, maar dat de leerlingen zelf moeten denken. Ik kreeg de indruk dat ze dit begrepen en ook vooral vragen stelden als ‘waarom?’ en ‘hoe?’ (4.2 Samenwerken en netwerken). Toen ze aan de slag mochten met het materiaal om hun hovercraft te ontwerpen, werd het luider en luider in de klas. Mijn studenten zeiden dan ook enkele keren dat het ‘too noisy’ was, maar ik vond dit meer dan normaal. We hadden voor de les enkele afspraken gemaakt, maar als de kinderen volop in een ontdekkingsproces zitten, is het normaal dat ze luider overleggen. Ook zijn ze het helemaal niet gewoon om in groepjes met materiaal te experimenteren, dus ik vond het eerder positief dat ze zo geëngageerd waren om te zoeken. Het duurde misschien wel eventjes vooraleer een groepje een oplossing had gevonden die voldeed aan de beschrijving van de opdracht, maar het mag ook niet te gemakkelijk zijn (4.3 Zelfvertrouwen hebben). Ik had ook niet het gevoel dat er groepjes opgaven omdat ze de oplossing niet vonden. Ik denk dat we twee keer de klas stilgelegd hebben om een klassikale tip te geven, zodat ze weer verder konden zoeken. Hier was de hulp van Laura en de andere studenten zeker nuttig. Ook viel het ons op dat het daarna allemaal in een versnelling kwam te zitten. Vanaf het moment dat één groepje zijn ballon kon laten glijden over hun bank, volgden de anderen snel omdat ze het geluk zagen. Dit was echt heel tof om te zien! Twee leerlingen vroegen me tijdens de les of ze een samenvatting gingen moeten opschrijven in hun notebooks. Toen we zeiden van niet, waren ze echt heel aangenaam verrast. Het deed me dus zeker deugd om ze eens iets anders te laten doen dan gewoonlijk. Ik had zelfs nog even de tijd om te reflecteren met de leerlingen. Ik herhaalde het fenomeen in verband met de verplaatsing van de lucht aan de hand van een tekening op het bord en kon enkele vragen stellen over hoe ze de les hadden ervaren. Na de les mochten ze hun wagen meenemen naar huis of vroegen ze me naar het overige materiaal om thuis eens te tonen. Het deed me dan ook deugd om te zien dat enkele leerlingen een nieuwe ballonwagen thuis hadden gemaakt en graag wilden laten zien hoe goed hij over de bank gleed. Ik denk dat we allebei aangenaam verrast waren door het succes van deze twee activiteiten!
0 Reacties
|
Archieven
April 2017
Categorieën |