3/4/2017 0 Reacties monks and monkeysMaandag 27 februari 2017 Opnieuw maandagochtend, en zoals de traditie voorschrijft wordt vandaag de vlag weer omhoog gehesen. Deze keer kreeg ik werkelijk kippenvel bij het horen van het lied, gezongen door wel honderden leerlingen samen. Er stond een grote tafel op de speelplaats met de typische plastieken stoelen (je kan er werkelijk niet naast kijken op straat of in de scholen). Toen vertelden ze me dat er bezoekers gingen komen van het ministerie van onderwijs, die kregen een ereplaats. Er bleven enkele stoelen leeg en toen werd duidelijk dat er enkele mensen ontbraken, dus de speech liet op zich wachten. Na een halfuur niets doen, besloten ze om de leerlingen naar de klas te laten gaan en de lessen te laten starten. De ene persoon zei dat de toespraak verzet zou worden naar een ander moment in de voormiddag en de andere zei dat de persoon niet meer zou komen omdat hij het druk had. De toespraak is er niet meer van gekomen, wat we een beetje vreemd vonden aangezien op andere maandagen hier heel veel belang aan gehecht werd. In de namiddag pikten we onze was op. Dit blijft een echt geluksmomentje, de vrouw is zo vriendelijk! En ja mama, nu beseffen we wat je allemaal telkens voor ons doet. We werkten wat verder aan onze taken voor Vives en 's avonds trakteerden we ons op vlees! Dat kunnen we hier inmiddels heel moeilijk vinden. We kropen vroeg onder de lakens, want wie niet opstaat voor zonsopgang wordt blijkbaar als 'lui' beschouwd hier. Om 5 uur zijn dus al heel wat mensen klaarwakker, dat horen we aan het gezang in de tempel naast ons appartement. Niet nodig om een wekker te zetten, want hier hebben ze hele degelijke boxen en micro's om de buurt mee wakker te schudden! Dinsdag 28 februari 2017 Vandaag onze laatste dag in grade 2, wat zullen we deze schattigaards missen! Ik nam ook al een kijkje in mijn toekomstige klas van het 5e leerjaar, mijn studente ging de lesonderwerpen vragen voor morgen. Daar waren ze een echte party aan het houden met pizza, frisdrank en luide dansmuziek omdat het de laatste dag was in die klas voor de studenten die er nu lesgaven. Dat belooft voor de komende maand! Ik vind het wel wat vreemd om de lesonderwerpen pas een dag op voorhand door te geven (dit is hier de gewoonte, elke oefening in het boek vertegenwoordigt een les). Op die manier slaag je er niet in om een rode draad te weven tussen de verschillende lessen, het zijn één voor één losse lessen zonder samenhang. Ook is het moeilijk om dit te creëren omdat er elke dag een andere stagiaire lesgeeft. Zoals eerder vermeld, lopen de stagiaires hier met 3 stage in 1 klas. Woensdag 1 maart 2017 Nieuwe maand, nieuwe klas. Het is wat bizar voor ons om te veranderen in het midden van de week in de plaats van op het eind van de week, maar we keken er naar uit om onze nieuwe leerlingen te leren kennen. Vandaag bestond dus ook vooral uit het observeren van het niveau van wiskunde, de nieuwe boekjes inkijken en vergelijken met de manier van werken in het 2e leerjaar. In deze klas zullen we niet enkel wiskunde overnemen, maar proberen we ook enkele lessen wetenschappen te leiden. We zullen proberen om STEM-activiteiten aan te bieden (Science, Technology, Engineering and Mathematics), omdat dit hier nog weinig gekend is. Volgende week woensdag staat er science op het programma, nog eventjes geduld dus! Donderdag 2 maart 2017 Rond de middag vertrokken we naar Wat Banan, een hindoeïstisch gebedsoord op de top van een berg. De tuk-tuk zette ons af aan een heel gezellige plaats, omgeven door water en paalwoningen. Daarna wachtten 358 steile trappen op ons om de top te bereiken. Een echte workout, maar het zicht was het zeker waard. Ook hier werd reeds heel wat verwoest door de Rode Khmer, maar er stonden nog 5 torens rechtop sinds de 11e eeuw! We waagden ons ook eens aan het drankje die ze talloos op straat verkopen in kokosnoten, maar dit had minder smaak en was minder fris dan we hoopten. Volgende keer beter, Phally vertelde ons dat de kokosnoten met een zachte rand zoeter zijn! Onderweg lieten we de tuk-tuk alvast stoppen voor een bamboo-sticky-rice. Dit leerden we zaterdag kennen tijdens de fietstocht, en is een heel bekende snack in Battambang. Het wordt gemaakt met rijst, zwarte bonen en kokosmelk. Deze mengeling proppen ze in een holle bamboestok, om vervolgens over een licht vuurtje te roosteren. Als dit afgekoeld is, kan je de bamboe kraken tot de rijst tevoorschijn komt. Heel erg lekker, maar misschien wat veel om in één keer op te eten! 's Avonds bevonden we ons in het publiek van een circusopvoering van Phare Ponleu Selpak. De artiesten van de avond waren kansarme jongeren, jongeren met sociale problemen... die hier les volgen. Phare Ponleu Selpak is echt een school, met ondertussen meer dan 1 000 leerlingen, waar ze opleidingen bieden rond muziek, dans, toneel, visuele kunst en circus. We namen ook eens een kijkje in het schildersatelier en een tentoonstellingsruimte van hun werk. Motivatie is de belangrijkste voorwaarde om hier les te mogen volgen, en dat straalden ze tijdens de show enorm uit. Er is bijna elke avond een opvoering in de tent, om alle studenten een kans te geven. Die van ons was eerder cabaret, en of het de moeite was. De sfeer op het podium was echt ongezien terwijl de getalenteerde jongeren het beste van zichzelf gaven. Als er een oefening niet helemaal lukte, waren ze niet teleurgesteld, maar deden ze het gewoon opnieuw. We hebben echt goed gelachen en vooral met open mond toegekeken. Dankzij initiatieven als deze, krijgen de studenten de kans om hun hobby's te vinden en te delen met elkaar; we zijn er van overtuigd dat deze afleiding zorgt voor minder problemen thuis. Het is een hartverwarmend initiatief en zeker een bezoek waard als je zelf in Battambang op bezoek komt! Vrijdag 3 maart 2017 In mijn klas ging de dag van start met een wiskundetoets. De getallen zijn opmerkelijk groter en de oefeningen zijn zichtbaar langer dan in het 2e leerjaar! De vertalingen zullen dus ook een niveau hoger worden, maar omdat we onze studenten nu al wat beter kennen, zal dit wel goed komen. Wat ook eens vermeld mag worden is dat de Cambodjanen heel goed overweg kunnen met papier vouwen. De klas is versierd met allerlei papieren bloemstukken, vogels, zwanen... Tijdens de LO-les werd de klas verdeeld in 4 gelijke groepen. Twee groepen speelden basketbal tegen elkaar, een hele leuke activiteit! Ondertussen moesten de andere twee groepen toekijken en wachten. Ik leerde hen chinees voetbal aan omdat ze zich verveelden, en leerde enkele kinderen snel kennen. In het 2e leerjaar had ik nooit tijd genomen voor een kennismakingsactiviteit dus dit kan me zeker al ten goede komen. Ook de klasleerkracht deed mee, heel erg leuk!! Iedereen raadde ons ook aan om zeker eens een bezoekje te brengen aan 'the bat caves', oftewel Phnom Sampeu. Dit is een belangrijk boeddistisch bedevaartsoord en Phally zou ons vergezellen. Zij is bevriend met enkele VVOB-medewerkers, woont in Battambang en wou graag eens iets samen doen. Ze had Phnom Sampeu ook nog nooit bezocht, dus dit was een ideale vrijdagavondactiviteit! In de berg zijn grotten die je kan bezoeken, en waar elke avond bij zonsondergang miljoenen vleermuizen uit vliegen richting de rijstvelden. Deze plaats heeft een wat duistere, onheilspellende reputatie omdat de Rode Khmer hier minstens 10 000 mensen vermoordden. Dat de mensen heel gelovig zijn, was al duidelijk. We zagen grote vergulde boeddhabeelden met bijhorende offers en de leefplaats van monniken. Ook wij hebben ons gewaagd aan een gewoonte: we moesten plaatsnemen in een holte van de grot (waar we onze echo hoorden), drie keer op onze borstkas slaan en dan een wens uitspreken. We zijn benieuwd! Voor enkele seconden zagen we schattige aapjes die hun baby's verzorgden. Toen het duidelijk werd dat een andere aap aan een ketting vastgeketend werd omdat hij anders te agressief was, hebben we dit ook aan den lijve mogen ondervinden. Eerst lachte Laura mij uit omdat ik verschoot van een aap die iets te snel, iets te dicht kwam. Daarna kwam ik niet meer bij toen Laura haar koekje met een snelle reflex naar een andere aap gooide die haar ook heel kwaad uit de rand van de weg wou bestormen. Achteraf gezien had ze beter nog eerst de vulling opgegeten, het beste stuk... Eens de top van de berg bereikt, hadden we een panoramisch zicht over de streek rond Battambang, zijn rijstvelden en duizenden bomen. Op het gemak naar beneden, zodat we op tijd waren voor de vleermuizenshow. We konden alvast een plaatsje bemachtigen op de eerste rij om alles van dichtbij mee te maken. Na even wachten, zagen we af en toe ééntje uit de grot vliegen. 'Nu komt het, nu komt het echt...'. En plots was het zover, van het ene moment op het andere verlieten duizenden vleermuizen hun donkere grot om insecten te zoeken op de rijstvelden. Het leek op een dikke, zwarte wolk die boven ons waaide. Het was echt adembenemend. Ze komen pas voor zonsopgang terug naar hun grot, maar zo lang zullen we niet meer wachten... Zaterdag 4 maart 2017 Vandaag zijn we weer op onze wekelijkse boodschappentocht vertrokken. Gisteren toonde Phally ons 'Smokin' Pot', een gezellig restaurantje waar ze ook kooklessen organiseren. We willen dit zeker een kans geven, misschien komt er dan wat diversiteit in ons eten! Ook het geld die we moeten betalen voor eten blijft soms nog moeilijk. Zo kochten we vorige week een grote waterbidon met een kraantje, heel handig als je niet van de kraan mag drinken. Deze kochten we op straat voor 7 dollar. Deze week raakte de bidon leeg en vroegen we aan de receptie van ons verblijf of zij geen bidons verkochten. Hier kostte dit maar 2500 riel (iets meer dan een halve dollar)! We hebben ons blijkbaar al een paar keer laten oplichten, want deze week is ook aan het licht gekomen dat we eens 8 keer te veel betaalden voor pistolets bij de bakker... In m'n gids kreeg 'Wat Ek' ook lovende woorden. We gingen het uitchecken en we moeten zeggen, 't is waar wat ze zeggen. Tijdens onze tuk-tukrit kwamen we amper mensen tegen en bevonden we ons gedurende een halfuur te midden van het platteland. We waren er van overtuigd dat onze bestuurder de weg niet wist, dit kon niet juist zijn! De weg naar de oude tempel was enorm stoffig en uiterst droog, een woestijnachtige sfeer hier. Wonder boven wonder kwamen we aan een kitcherige pagode, 'hebben we daarvoor zo ver gereden?'. Al snel bleek dat met Wat Ek niet de pagode zelf bedoeld werd, maar de ruïnes van een tempel uit de 11e eeuw die er achter schuilden. We stelden onszelf de vraag: 'Wat is er nu zo speciaal aan een hoop stenen?', maar het was écht speciaal. Het licht was er buitengewoon met de zonsondergang en er was niemand te bespeuren waardoor er een hele vredige sfeer heerste. Al die uitgebeitelde details zijn echt ongelooflijk, hier konden we wel een hele avond genieten! Zondag 5 maart 2017 Vandaag hebben we het rustig gehouden. We deden boodschappen, haalden onze was op, kochten dumplings bij de chinees, proefden fruit op de markt en haalden een nieuwe fles zonnecrème. Volgende week trekken we naar Siem Reap, we planden dit wat zodat we zeker niets missen. Je mag er blijkbaar gratis binnen als je Khmer kan spreken, wij zullen alvast het onderste uit de kan halen... Tchoem riep lia! ICOM's - 1.2 Een vreemde taal spreken - 2.2 Culturele flexibiliteit - 2.3 Culturele veerkracht - 2.6 Culturele relationele competentie - 4.1 Zelfstandig functioneren - 4.3 Zelfvertrouwen hebben - 4.6 Creativiteit tonen - 5.1 Zijn vakgebied in een internationale context kunnen plaatsen
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archieven
April 2017
AuteurSofie en Laura zijn twee studenten lager onderwijs aan Vives Brugge. Samen lopen wij drie maanden stage in Battambang. Deze stage wordt mede mogelijk gemaakt door de samenwerking met VVOB. |